Późnogotycki, drewniany kościół w Porębie Wielkiej (powiat oświęcimski, gmina Oświęcim) jest jednym z najstarszych kościołów w rejonie. Został zbudowany w pierwszej połowie XVI wieku na miejscu starszej świątyni. Budowlę wzniesiono w konstrukcji zrębowej a całość nakryto dachem gontowym.
W zasadzie wygląd zewnętrzny kościoła pozostał niezmieniony mimo kilkukrotnych przebudów. Zasadnicza bryła składa się z nawy oraz węższego prezbiterium, zamkniętego trójbocznie. W XVII wieku dobudowano zakrystię oraz wieżę z izbicą. Z trzech stron świątynię otaczają soboty.
We wnętrzu kościoła zachowały się późnogotyckie portale z nadprożami wyciętymi w tzw. „ ośli grzbiet” oraz późnogotycka polichromia.
Przy dziedzińcu kościoła stoi ogromny pień starego dębu, w którego spróchniałym wnętrzu urządzono kapliczkę.
Przy kościele znajduje się nagrobek Benedykta Tyszkiewicza- męża Marii z Lubomirskich Tyszkiewiczowej, ostatniej przed wojną, właścicielki pałacu w Porębie Wielkiej. Benedykt Tyszkiewicz jest autorem pamiętników pt. „ Dumy i dumki, czyli prawdziwa powieść”, w których barwnie opisuje swoje długie, 90-letnie życie ( 1849-1939).
widok ogólny |
panorama |
widok na prezbiterium |
prezbiterium |
okno prezbiterium |
widok na fasadę |
wieża |
izbica wieży |
elewacja południowa |
elewacja północna |
soboty |
sygnaturka |
portal gotycki |
zwieńczenie portalu |
wnętrze |
ołtarz główny |
chrzcielnica |
ambona |
kapliczka w pniu drzewa |
wnętrze kapliczki |
zabytkowy nagrobek |
nagrobek Benedykta Tyszkiewicza |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.