poniedziałek, 30 października 2017

Miechów-Siedliska-kościół św. Krzyża

Na terenie dawnej wsi Siedliska a obecnie części Miechowa (powiat miechowski, gmina Miechów) został wybudowany na przełomie XV i XVI wieku niewielki, murowany kościół. Była to fundacja zakonu bożogrobców z Miechowa.

Jest to świątynia orientowana na planie prostokąta zwężającego się ku wschodowi i zakończonego wielobocznie. Kościół posiada jedną nawę i niewyodrębione prezbiterium. W XVII wieku od zachodu dobudowano drewnianą wieżę, którą w XX wieku wzmocniono za pomocą kamiennej kruchty. Budowla zawiera w sobie elementy gotyckie. Cześć elewacji  wspierają szkarpy a okna zamknięte są ostrołukiem, podobnie jak portal południowy i wejście do nawy.

Po pożarze Miechowa w XVIII wieku wnętrze świątyni wyposażono w barokowe ołtarze.

Świątynię okalał dawnej mur ceglany, stanowiący granicę przykościelnego cmentarza. Obecnie zachowała się brama z  XIX wieku z reliktami wcześniejszej bramy, starszej od obecnie istniejącej o ponad 200 lat.

W przeszłości kościół w Siedliskach był celem wielkopostnych procesji prowadzących z kościoła klasztornego w Miechowie. Obecnie tradycja ta odradza się.

widok ogólny
panorama
fasada


wieża

widok na wieżę
prezbiterium
portal południowy
wnętrze
ambona
strop
portal do nawy

dawna brama cmentarna
fragment bramy
nagrobek przy kościele

środa, 25 października 2017

Zakopane - willa " Koliba"

Pierwszym domem zaprojektowanym i zbudowanym w tzw. stylu zakopiańskim jest willa ziemianina i etnografa Zygmunta Gnatowskiego, stojąca przy ulicy Kościeliskiej w Zakopanem ( powiat tatrzański, gmina Zakopane). Willa powstała w latach 1892 -1893, według projektu Stanisława Witkiewicza a wznieśli ją miejscowi górale. Nazwa budynku pochodzi od słowa „ koleba”, czyli szałas pasterski a pierwotnie pełnił on funkcję domu letniskowego.

Styl zakopiański, stworzony został przez Stanisława Witkiewicza w latach 90-tych XIX wieku. Jest to mieszanina miejscowego stylu budownictwa podhalańskiego ze stylem secesyjnym. Do cech charakterystycznych stylu należą kamienne wysokie podmurówki, drewniane ściany z belek ciętych na pół, dachy gontowe, odkryte werandy pod szerokim okapem i oryginalna ornamentyka góralska. Styl zakopiański znalazł wielu naśladowców a jego przykłady możemy znaleźć w zabudowie willowo-pensjonatowej w Konstancinie i Aninie koło Warszawy, w Łodzi a nawet na Litwie i Białorusi. Wraz ze śmiercią twórcy „styl zakopiański” zaczął tracić na popularności a jego najwybitniejsze przykłady znajdują się w Zakopanem i okolicy.

Nie tylko architektura willi ´Koliba” nawiązuje do miejscowej tradycji. Także wyposażenie wnętrz i detale wystroju zostały specjalnie zaprojektowane z wykorzystaniem lokalnego wzornictwa.

W 1901 roku Gnatowski rozbudował willę o skrzydło zachodnie, co zatarło pierwotną koncepcję Witkiewicza. W 1906 roku właściciel willi zmarł bezpotomnie a budynek został sprzedany. Niestety kolejni właściciele budynku nie dbali o zachowanie jego pierwotnego wyglądu. W 1935 roku zmieniono także wnętrze przystosowując willę do funkcji domu wypoczynkowego.

W czasie okupacji w budynku willi mieściła się siedziba Hitlerjugend. Po wojnie budynek pełnił różne funkcje. W roku 1984 Muzeum Tatrzańskie zabezpieczyło opuszczoną już willę a po remoncie otworzyło w niej, w 1993 roku, Muzeum Stylu Zakopiańskiego, istniejące do dzisiaj.

W muzeum można zobaczyć szereg wnętrz dawnej willi, m.in. jadalnię, pokój bawialny, sypialnię i gabinet właściciela. Do willi wróciła, przechowywana w Muzeum Tatrzańskim, kolekcja zbiorów etnograficznych zgromadzona przez Gnatowskiego oraz część pierwotnego wyposażenia budynku.

Warto zauważyć, że wnętrza willi dla potrzeb muzeum zaaranżował znany artysta Władysław Hasior.

widok ogólny
zdjęcie archiwalne - Muzeum Tatrzańskie
panorama
willa przed rozbudową - zdjęcie Muzeum Tatrzańskie
willa po rozbudowie - zdjęcie Muzeum Tatrzańskie
widok na fasadę
fasada
weranda
zdobienia werandy
balustrada werandy
wejście główne
drzwi 
elewacja boczna
elewacja boczna przed rozbudową willi - zdjęcie Muz. Tatrzańskie
zwieńczenie elewacji bocznej
wejście boczne i metalowa balustrada
siedzisko

dekoracja elewacji
okno
dekoracja okna
sypialnia
jadalnia
bawialnia
balustrada schodów na piętro
ołtarzyk
zbiory etnograficzne Gnatowskiego
rzeźba górala na fasadzie willi


piątek, 20 października 2017

Podstolice - kościół św. Ducha

Kościół drewniany w Podstolicach ( powiat wielicki, gmina Wieliczka ) został wybudowany w 1870 roku na miejscu wcześniejszej świątyni.

Jest to budowla jednonawowa o konstrukcji zrębowej z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Pierwotnie kościół nie posiadał wieży, ale po zniszczeniu dzwonnicy w czasie I wojny światowej, postanowiono uzupełnić bryłę kościoła o wieżę na dzwony. Wieża zwieńczona została izbicą i hełmem z latarnią. Po II Wojnie Światowej dobudowano kruchtę.

We wnętrzu świątyni  ustawiono trzy XVIII – wieczne ołtarze pochodzące z wcześniejszego kościoła. Uwagę zwraca także kamienna chrzcielnica z 1833 roku.

Drewnianą świątynię otacza murowane ogrodzenie z 1946 roku z " cegiełkami " darczyńców.

widok ogólny

widok zimą
panorama

widok na elewację południową
prezbiterium

krucyfiks na elewacji prezbiterium
zakrystia

wieża

zwieńczenie wieży

widok na elewację północną
fragment elewacji południowej

kruchta

podcienia

wejście główne

okno

wnętrze

ołtarz główny
ołtarz boczny

polichromia stropu

ambona
organy

chrzcielnica z 1833 roku

ogrodzenie z " cegiełkami"

" cegiełka" z nazwiskiem darczyńców


filar ogrodzenia

cegiełka na filarze

nagrobek proboszcza

płyta nagrobna