Zanim powstał obecny pałac w
Paszkówce ( powiat wadowicki, gmina Brzeźnica), w południowo-zachodnim
narożniku parku stał stary, prawdopodobnie drewniany, dwór z drugiej połowy XVIII
wieku, rozebrany w wieku następnym.
Około 1830 roku majątek nabył
Leonard Wężyk i to on wraz z żoną Ludwiką z Żeleńskich, zlecili budowę obecnego pałacu. Powstał on wg
projektu architekta Feliksa Księgarskiego (architekt ten był również autorem projektu
budynku Collegium Novum UJ w Krakowie). Budowa trwała od roku 1865 do roku 1870
i kosztowała 100 tyś. złotych reńskich.
Jest to piętrowa budowla na planie
wydłużonego prostokąta z ośmioboczną wieżą, przylegającą do skrzydła
wschodniego. Styl pałacu jest niejednoznaczny, ale w jakiś sposób nawiązuje do
gotyku angielskiego. Nad wejściem głównym umieszczone są herby Wężyków i
Żeleńskich. Elewację zdobią liczne gzymsy, fryzy oraz dekoracyjne obramienia
okien. W medalionach pod oknami znajdują się rzeźby, przypominające głowy z Sali Poselskiej zamku na Wawelu.
Wężykowie byli właścicielami
pałacu do końca II wojny światowej. W roku 1948 nastąpiła parcelacja majątku i w
pałacu umieszczono szkołę a następnie przychodnię zdrowia.
Od lat siedemdziesiątych XX wieku, przez
około 20 lat, w pałacu mieścił się Dom Wypoczynkowy
„ Kasztelanka”. Przed jego
otwarciem, został przeprowadzony, jedyny w czasach socjalizmu, remont budynku.
Po 1989 roku majątek wraz z
pałacem przeszedł na własność gminy Brzeźnica i stał przez kilka lat opuszczony.
W roku 1997 kupił go prywatny inwestor, który przeprowadził gruntowny remont
zniszczonej siedziby Wężyków z przeznaczeniem na hotel i centrum
konferencyjne, które funkcjonuje do dzisiaj.
Wokół pałacu rozciąga się park z
pozostałością dawnego ogrodu włoskiego z
XVIII wieku. Zachowały się resztki szpalerów grabowych oraz nikłe fragmenty fos
i wałów. Nad piwnicą, pełniącą funkcję lodowni, w oryginalnym założeniu ogrodu
włoskiego, znajdował się kopiec widokowy. Za kopcem nie było wówczas drzew i
można było stamtąd podziwiać panoramę okolicy.
|
widok ogólny |
|
zdjęcie lotnicze - lata 20-te XX wieku |
|
pałac jesienią |
|
pałac jako dom wypoczynkowy |
|
fasada |
|
ryzalit z wejściem głównym |
|
elewacja ogrodowa |
|
wieża i elewacja boczna |
|
fragment jednego z ryzalitów |
|
loggia ogrodowa |
|
kartusze herbowe Wężyków i Żeleńskich |
|
drzwi wejściowe |
|
ozdobne okno |
|
medalion z "głową wawelską" |
|
fryzy ozdobne |
|
sień |
|
salon |
|
lustro w salonie |
|
fragment sufitu salonu |
|
park |
|
aleja parkowa i lodownia |