wtorek, 28 grudnia 2021

Sromowce Niżne - drewniany kościół św. Katarzyny

Drewniany kościół w Sromowcach Niżnych ( powiat nowotarski, gmina Czorsztyn) został wzniesiony na początku XVI wieku jako budowla jednonawowa z trójbocznie zamkniętym prezbiterium o szerokości równej nawie. Obie przestrzenie nakryto płaskim stropem.

W kolejnym stuleciu nastąpiła przebudowa kościoła a bryła świątyni wzbogaciła się o wieżę.

Około 1894 roku dobudowano po stronie północnej zakrystię i dobudówkę gospodarczą a wejście do wieży obudowano kruchtą.

Na początku wieku XX wydłużono nawę.

Ściany i wieża są oszalowane a dach nawy i prezbiterium oraz hełm wieży zdobią gonty. Okna oświetlają wnętrze tylko od strony południowej.

Większość wyposażenia drewnianej świątyni została przeniesiona do stojącego obok,  nowego, murowanego kościoła, który przejął funkcję świątyni parafialnej.

W nowym kościele można podziwiać w ołtarzu głównym gotycki tryptyk  z figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem ( figura jest kopią- oryginał znajduje się w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie) pochodzący z końca XIV wieku a stanowiący pierwotnie wyposażenie pierwszego kościoła w tej miejscowości. W bocznej wnęce zawieszono fragmenty innego gotyckiego tryptyku ( skrzydła) datowanego na wiek XV. Także w nowym kościele znalazła miejsce drewniana gotycka chrzcielnica z dekoracją ornamentalną z XVI wieku.

W starej świątyni pozostała barokowa ambona oraz cześć obrazów z XVII wieku.

Drewniany kościół  pełni obecnie funkcję galerii sztuki.

Budowla otoczona jest drewnianym ogrodzeniem z daszkiem z gontu i bramkami.

widok ogólny

panorama-zdjęcie archiwalne

widok z lotu ptaka- zdjęcie Fotopolska

prezbiterium i zakrystia

fasada

wieża

zwieńczenie wieży

elewacja północna

wejście

dach z gontu

wnętrze

gotycki tryptyk

drewniana chrzcielnica

bramka ogrodzenia

czwartek, 23 grudnia 2021

Kraków Kościelniki-pałac Wodzickich

Powstanie barokowego założenia pałacowego w Kościelnikach ( dzisiaj obręb Krakowa) wiąże się z osobą Stefana Morstina, starosty duninowskiego i dyplomaty.

Na początku XVIII wieku włoski architekt Józef  Piola wzniósł pośrodku dawnego założenia obronnego okazały piętrowy pałac na planie litery H z wysuniętymi po bokach ryzalitami. Pałacowi towarzyszyły dwie oficyny; nowa wschodnia oraz zachodnia, zaadoptowana z dawnej budowli obronnej z XVII wieku ( tzw. Zameczek). Przed pałacem rozciągał się obszerny dziedziniec.

Przy pałacu założono geometryczny ogród włoski oraz stawy z kanałami.

W 1773 roku majątek nabyła rodzina Wodzickich i stopniowo odnowiła w duchu klasycystycznym według projektu architekta Józefa Le Bruna. Dostawiono wówczas do fasady kolumnowy portyk w wielkim porządku ozdobiony herbami. Towarzyszącą pałacowi starą kaplicę zmieniono na ogrodowa altanę a na początku XIX wieku ogród włoski zmieniono na park krajobrazowy w stylu angielskim. W ogrodzie umieszczono monumentalna fontannę, której relikty zachowały się do dzisiaj.

Wodziccy byli właścicielami pałacu do roku 1945. Opuszczony pałac został szybko zdewastowany i rozgrabiony z cennego wyposażenia. Do zniszczeń przyczyniły się w dużej mierze stacjonujące tutaj wojska radzieckie.

Mimo kilkukrotnych prób odbudowy całego założenia do dzisiaj to się nie udało, chociaż pałac, od końca lat 90-tych XX wieku, należy do spadkobierców przedwojennych właścicieli.

widok ogólny

panorama

zdjęcie archiwalne - Katalog Zabytków Sztuki w Polsce t.1

widok na elewację

elewacja frontowa

portyk kolumnowy

fragment portyku

herby - zdjęcie Fotopolska

elewacja ogrodowa - zdjęcie archiwalne - Fotopolska

elewacja ogrodowa

balkon na elewacji ogrodowej

elewacja boczna

dawny salon - zdjęcie archiwalne - Fotopolska

fragment murów ogrodzenia

ruiny budynków

widok na oficynę

ruiny oficyny

pozostałości parku

dawna altana - zdjęcie Fotopolska

sobota, 18 grudnia 2021

Pińczów - kościół św. Jana Ewangelisty i dawny klasztor

Przy rynku w Pińczowie ( powiat pińczowski, gmina Pińczów) znajduje się zabytkowy zespół sakralny składający się kościoła oraz zabudowań dawnego klasztoru paulinów.

Kościół ( obecnie parafialny) został wzniesiony, jako budowla gotycka, około 1430 roku, tuż po nadaniu miejscowości praw miejskich, Była to fundacja biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego. Z tego okresu zachowała się  kruchta zachodnia nakryta sklepieniem krzyżowo-żebrowym z herbem Oleśnickich i ostrołukowym portalem oraz część fasady ze szkarpami i fragmenty murów nawy głównej.

W XVI wieku, na krótki czas, kościół stał się zborem. Jednak po nabyciu dóbr pińczowskich przez biskupa krakowskiego Piotra Myszkowskiego  świątynia ponownie wróciła do zakonu paulinów a pod koniec XVI wieku rozpoczęto jej przebudowę w stylu manierystycznym i wczesnobarokowym. Przebudowa trwała do roku 1656.

 W efekcie powstała trzynawowa bazylika z wydłużonym prezbiterium zamkniętym półkoliście. Od południa dostawiona została barokowa kaplica Aniołów nakryta kopułą. Zachodnią część bryły budowli zdobi manierystyczna fasada zwieńczona wczesnobarokowym szczytem z wolutami i figurami świętych.

We wnętrzu nawę główną od naw bocznych oddzielają arkady a nakrywa ja, podobnie jak prezbiterium, sklepienie kolebkowe z lunetami, ozdobione dekoracją stiukową o motywach geometrycznych.

Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z okresu baroku i regencji. Uwagę zwraca ołtarz główny z okresu regencji oraz bogato rzeźbione barokowe stalle w prezbiterium.

W kruchcie zachował się późnorenesansowy kamienny nagrobek miejscowej mieszczki Anny Jakubczykowej. Nagrobek przedstawia po jednej stronie modlącą się zmarłą a po drugiej stronie postacie dziecięce jej dwóch zmarłych synów.

Przed świątynia wznosi się kamienna barokowa dzwonnica z lat 1685-1691 z gotyckimi dzwonami.

Kościołowi towarzyszy zespół zabudowań dawnego klasztoru paulinów z pierwszej połowy XVII wieku. Jest to budowla czteroskrzydłowa, piętrowa z wewnętrznym wirydarzem. Do zabudowań klasztornych prowadzi portal z herbem Oleśnickich. 

W klasztorze przebywał przez ostatnie lata swojego życia znany polski reformator i teolog protestancki Jan Łaski i w tutejszej farze został pochowany. Jednak w okresie kontrreformacji jego grób został zniszczony.

widok ogólny

zdjęcie archiwalne

panorama

widok na prezbiterium - archiwalne - zdjęcie Fotopolska

widok na prezbiterium

ściana prezbiterium

prezbiterium

okno

elewacja południowa

elewacja południowa archiwalne- Fotopolska

elewacja północna

fasada i kruchta

szczyt fasady

kaplica

wejście

wejście boczne

gotycki portal w kruchcie

sygnaturka

wnętrze

sklepienie prezbiterium

sklepienie nawy

sklepienie manierystyczne nawy bocznej

ołtarz główny

barokowe stalle

organy

ambona

chrzcielnica

nagrobek manierystyczny

postać zmarłej

postacie dzieci

herb Oleśnickich

kropielnica

druga kropielnica

herb na ścianie kruchty

epitafium

kościół i dzwonnica

dzwonnica

tablica pamiątkowa na ścianie dzwonnicy

przełączka
widok na zabudowania klasztoru

klasztor

wirydarz

lapidarium

dekoracja ścian klasztoru

zegar słoneczny

figura kard. Oleśnickiego