Co do okresu powstania dworu w
Zakrzowie (powiat wadowicki, gmina Stryszów) istnieją pewne rozbieżności.
Powszechnie uważa się, że dwór
został wzniesiony z inicjatywy Maurycego Montlearta w II połowie XIX wieku, ale
istnieje także hipoteza, że powstał nieco później, już za czasów własności
arcyksięcia Reinera Habsburga. Pod koniec XIX wieku majątkiem administrował, na
zlecenie właściciela, Ludwik Selling, założyciel m.in. słynnej wytwórni
jarzębiaku w Izdebniku.
Po I Wojnie Światowej „klucz
izdebnicki” Habsburgów, do którego należał Zakrzów, został sprzedany Lwowskiemu
Bankowi Ziemskiemu, który z kolei odsprzedał go w 1922 roku, wzbogaconemu na
nafcie, przemysłowcowi, senatorowi RP Zygmuntowi Lewakowskiemu.
Nowy właściciel w 1927 roku
budynek odrestaurował a majątek uczynił głównym ośrodkiem swoich dóbr. Po
podziale majątku przez Zygmunta dobra zakrzowskie odziedziczył jego syn Karol,
który przebywał w dworze do 1945 roku.
W czasie II wojny światowej w
majątku działała wytwórnia wódek gatunkowych z przeznaczeniem dla żołnierzy
niemieckich.
Po wywłaszczeniu, w dworze
umieszczono m.in. dom wypoczynkowy dla kombatantów wojennych, ośrodek zdrowia,
i dom dziecka. W końcu budynek przejęła Spółdzielnia Rolnicza „ Chełm”ze
Stryszowa, która w latach 1980-1985 zniszczony dwór odrestaurowała z przeznaczeniem
na hotel i restaurację.
Hotel nosi nazwę „ Dwór Senator”
od funkcji pełnionej przez dawnego właściciela, który był senatorem RP.
Kilka lat temu o zwrot dworu w
Zakrzowie i przylegających do niego terenów upomnieli się spadkobiercy dawnego
właściciela majątku. Domagają się także odszkodowania za bezumowne użytkowanie
tych nieruchomości. Sprawa toczy się obecnie w Sądzie.
I jeszcze ciekawa informacja.
Zygmunt Lewakowski, po podziale
majątku pomiędzy pięcioro dzieci, zamieszkał u syna w Zakrzowie a amatorsko
zajmował się m.in. rzeźbiarstwem. Był także kolekcjonerem starej broni i
dywanów. Zmarł 1941 roku w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.
