Łukowica - kościół św. Andrzeja

Zabytkowy kościół w Łukowicy ( powiat limanowski, gmina Łukowica) powstał pod koniec XVII wieku z fundacji Hieronima Sędzimira.

Jest to drewniana, barokowa świątynia jednonawowa z dobudowaną w XVIII wieku wieżą od zachodu. Bryłę wzbogaca przystawiona do prezbiterium od południa kaplica na planie ośmioboku a od północy zakrystia w podobnej formie. Przy trójbocznie zamkniętym prezbiterium umieszczono od wschodu kapliczkę z Grupą Ukrzyżowania. Dach kościoła pokrywa blacha a wieża ozdobiona jest kopulastym hełmem z latarnią.

 

Wyposażenie wnętrza jest głównie barokowe i rokokowe a polichromia pochodzi z XIX wieku, chociaż zachowały się także  fragmenty malowideł z wieku XVIII.

 

Z ciekawszych elementów zwraca uwagę ołtarz główny z bramkami oraz klasycystyczna ambona.

 

Do drugiej wojny światowej w kościele znajdowała się gotycka rzeźba Madonny, zrabowana przez hitlerowców.

 

Kościół  otacza murek z kamieni polnych ze stacjami Drogi Krzyżowej.

widok ogólny

panorama

prezbiterium

Grupa Ukrzyżowania

krucyfiks

detal

kaplica

elewacja południowa

elewacja północna

kruchta

wieża

zwieńczenie wieży

wnętrze

ołtarz główny

rzeźba nad bramką ołtarza

ława

ołtarz boczny

polichromia Pokłon Trzech Króli

fragment polichromii

detal

polichromia kaplicy

okulus w kaplicy

ambona

kosz ambony

chór

chrzcielnica

krucyfiks barokowy

ogrodzenie

stacja Drogi Krzyżowej

Breń - założenie pałacowo-parkowe i okopy

Pierwotny, późnobarokowy zespół pałacowo-parkowy w Brniu ( powiat dąbrowski, gmina Olesno) powstał w XVIII wieku na zlecenie Stanisława Czartoryskiego oraz jego syna  Józefa. 

Szczególną uwagę zwracał ogromny park w stylu francuskim i angielskim.

Park, wzorowany na przykładzie ogrodu wersalskiego, zaprojektował w latach 1750-1760 słynny wiedeński projektant ogrodów Erwin Pfaffinger. Założenie ogrodowe składało się z trzech prostokątnych części a zdobiły je przecinające się aleje, wodne kanały, gaje, mostki oraz labirynt. 

Pod koniec XVIII wieku majątek zakupiła rodzina Konopków i gospodarowała w nim do końca ostatniej wojny. Za czasów Konopków wzniesiono niewielki dwór murowany zwany dworem myśliwskim oraz klasycystyczno - neorokokową bramę do parku. 

Z pięknego założenia pałacowo- parkowego niewiele pozostało. Obecnie próbuje się przywrócić, częściowo, świetność dawnego parku. 

Około kilometra od parku zachowały się pozostałości umocnień polowych w kształcie pięciokąta zwane „ okopami szwedzkimi” pochodzące, przypuszczalnie, z XVII wieku. Można jeszcze zobaczyć wśród zarośli resztki fosy, zarys bastionów oraz sklepiony „ loch” z kamieni i cegły.

widok na bramę

brama do parku

część główna

herb

dwór

ganek dworu

oficyna

oficyna przy bramie

zabudowania gospodarcze

plan parku

fragment parku

aleja

kolejna aleja

aleja do labiryntu

labirynt

mostek

polana

fontanna z posągiem

stare drzewo

droga do okopów

wejście do okopów

wnętrze

" loch"