Białka Tatrzańska - kościół śś. Szymona i Judy Tadeusza

Około 1700 roku miejscowi cieśle ( znani z nazwiska) wznieśli w Białce Tatrzańskiej ( powiat tatrzański, gmina Białka Tatrzańska) drewniany kościół barokowy, w miejsce starszego, który spłonął.

Jest to jednonawowa świątynia z zamkniętym trójbocznie prezbiterium. W 1780 roku dobudowano murowaną zakrystię a w XIX wieku  postawiono od zachodu wieżę z izbicą, poprzedzoną kruchtą. Całość nakrywa dach z gontu.

 

We wnętrzu krytym stropem zachowały się pozostałości XIX – wiecznej polichromii figuralnej wykonanej na płótnie. Wyposażenie jest barokowe i rokokowe.

 

Po wybudowaniu w pobliżu nowego, murowanego kościoła w starej świątyni nie są już odprawiane nabożeństwa, ale jest udostępniony do zwiedzania.

 

Świątynię otacza kamienne ogrodzenie z gontowym daszkiem i z ciekawymi bramkami.

widok ogólny

panorama - zdjęcie Fotopolska

panorama

kościół i mur - zdjęcie archiwalne Muz. Etn. Krakowa

widok na fasadę

widok na fasadę - zdjęcie Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa

izbica wieży

widok na prezbiterium

prezbiterium

elewacja południowa

kamienna zakrystia

kruchta

daszek nad podmurówką

wnętrze

widok na ołtarz główny

ołtarz boczny i ambona

polichromia stropu

chór

stacje Drogi Krzyżowej

bramka w murze

Kunkowa - cerkiew św. Łukasza Apostoła

Drewniana cerkiew grekokatolicka ( obecnie prawosławna) we wsi Kunkowa ( powiat gorlicki, gmina Uście Grolickie) została zbudowana w II połowie XIX wieku ( 1868 rok – taka data nad drzwiami babińca) ) i jest w typie zachodnio-łemkowskim.

 

Jest to świątynia trójdzielna o konstrukcji zrębowej składająca się trójbocznie zamkniętego prezbiterium, nawy oraz wieży z izbicą i kruchtą. Ściany cerkwi pokryte są na zewnątrz gontem. Dachy uskokowe kryje blacha. Każdy z dachów wieńczy baniasta kopułka.

 

Wnętrze zdobi polichromia figuralno – architektoniczna z początku XX wieku oraz klasycyzujący ikonostas z tego samego okresu. N ścianach wiszą także starsze ikony, pochodzące z XVII wieku. Barokowy ołtarz główny i ołtarze boczne pochodzą z XVIII wieku.

 

Teren cerkwi otacza drewniane ogrodzenie z bramkami a do cerkwi przylega cmentarz. 

widok ogólny

panorama

widok na wzgórze

widok na prezbiterium

prezbiterium

elewacja północna

elewacja południowa

fasada

wieża

izbica wieży

wejście

okno

krzyż pamiątkowy

inkrypcja

bramka ogrodzenia

Domosławice - kościół Nawiedzenia NMP

Istniejący obecnie kościół w Domosławicach ( powiat brzeski, gmina Czchów) został wzniesiony z fundacji Antoniego Lanckorońskiego w latach 1789-1796, na miejscu wcześniejszej, drewnianej kaplicy z XVII wieku.

 Jest to barokowo-klasycystyczna budowla murowana, jednonawowa, z prezbiterium zakończonym półkolistą absydą, do którego przylega od północy zakrystia. Od zachodu znajduje się przedsionek, nad którym nadbudowano w XIX wieku drewnianą wieżę nakrytą pseudobarokowym hełmem. Od wschodu do prezbiterium przylega Ogrojec w obramieniu architektonicznym z rzeźbami pochodzącymi z XIX wieku.

 

Skromne wyposażenie wnętrza świątyni jest głównie neobarokowo- klasycystyczne. Najstarszym elementem jest kamienna późnogotycka chrzcielnica z 1490 roku, z herbem Leliwa, znajdująca się pierwotnie w kaplicy na zamku w Melsztynie.

 

Przy drodze do kościoła znajduje się kamienna figura  św. Jana Nepomucena z 1729 roku, przeniesiona na to miejsce w 1849 roku.

Warto także zwrócić uwagę na obelisk postawiony na pamiątkę ocalenia świątyni przed zniszczeniem w 1914 roku.

widok ogólny

panorama

widok od prezbiterium

prezbiterium

Ogrojec

fasada

wieża

elewacja boczna

wnętrze

ołtarz główny

gotycka chrzcielnica

kielich chrzcielnicy

ambona

droga do kościoła

figura św. Jana Nepomucena

herb

inskrypcja

obelisk