W Raciechowicach (powiat
myślenicki, gmina Raciechowice) znajduje się jeden z nielicznych, zachowanych w
Polsce, drewnianych dworów barokowych.
Dwór został wzniesiony w roku 1760
jako budynek o konstrukcji zrębowej stojącej na podmurówce.
Z zewnątrz drewnianą
elewację pokryto tynkiem. Dwór posiada rozłożystą, ale regularną bryłę na
planie prostokąta. Nakryty jest dachem polskim, łamanym z lukarnami.
W części środkowej elewacji
frontowej występuje ryzalit, zwieńczony trójkątnym szczytem z kartuszami
herbowymi Leliwa i Nowina, ujętymi w barokową ramę.
Nad wejściem głównym znajdował się
dodatkowo kartusz barokowy z wierszem Jana Kochanowskiego i datą budowy dworu.
Kartusz ten przetrwał i znajduje się obecnie w Muzeum Regionalnym w
Myślenicach.
W sieni zachował się murowany,
półkolisty kominek z XVIII wieku.
Dwór wzniesiono prawdopodobnie
staraniem rodziny Moszczeńskich lub Dobrzyńskich. Przed rokiem 1817 majątek
należał do Kaspra Bilińskiego, starosty dobczyckiego.
W 1838 roku dobra przeszły w ręce
jego syna, Leona Kazimierza. Obaj właściciele dworu zginęli tutaj podczas
rabacji galicyjskiej w 1846 roku. Ale majątek w kolejnych latach nadal należał
do rodziny Bilińskich , aż do roku 1875, gdy córka jednego z Bilińskich wniosła
go w posagu do rodziny Kopffów. W rękach Kopffów majątek pozostawał do roku
1900, gdy został sprzedany. Przez kilkanaście lat przechodził z rąk do rąk aż w
roku 1916 nabyli go Kazimierz i Kazimiera Rouppert.
W rękach Rouppertów
pozostawał do roku 1946.
Po wojnie i nacjonalizacji dwór
zajmowały różne instytucje m.in. ośrodek zdrowia i szkoła. Budynek dworu z
biegiem lat niszczał. Jego całkowitej dewastacji dokonali jednak lokatorzy,
którzy pozostali w nim po dawnej spółdzielni rolniczej, która przez pewien czas
gospodarowała we dworze.
Po odzyskaniu dworu przez rodzinę dawnych
właścicieli, nadal pozostawał w ruinie aż został w 2007 roku sprzedany. Niestety,
po przeprowadzonym przez kolejnych właścicieli remoncie, pierwotny dwór właściwie
przestał istnieć. Została odtworzona bryła dworu, ale remont z braku środków
przerwano. Nie wiadomo czy zabytek uda się uratować.
Obok dworu znajduje, pochodzący z
1774 roku, drewniany spichlerz, pierwotnie nakryty gontowym dachem czterospadowym.
Remont spichlerza także przerwano.
