Eklektyczny pałac w Krakowie-Bieżanowie powstał na miejscu
wcześniejszego dworu.
Budynek wzniesiono po 1873 roku na zlecenie Karola Czecza de
Lindenwald, przybyłego z Moraw. Karol Czecz znacznie unowocześnił świeżo nabyty
majątek, co podniosło jego rentowność. Pozwoliło to nowemu właścicielowi Bieżanowa
na wzniesienie okazałego pałacyku.
Architektura budynku jest nieregularna i tworzy, wraz z
wieżą, ogrodową loggią i ryzalitem wejściowym z filarami, malowniczą bryłę. Elewacje
budynku zdobi dekoracja neorenesansowa. Wnętrza pałacu były przed wojną bardzo
bogato wyposażone.
Rezydencję otaczał zadbany park z bogatą roślinnością.
Pałac ten był przez okoliczną ludność nazywany „ białym dworem”.
Czeczowie byli znani z filantropii a także prowadzili w
pałacu ożywione życie towarzyskie.
Karol Czecz był także wieloletnim Marszałkiem Rady
Powiatowej w Wieliczce oraz posłem na Sejm Krajowy.
Rodzina Czeczów mieszkała w pałacu do wybuchu II wojny
światowej. W czasie okupacji musieli jednak opuścić swoją posiadłość.
Po wojnie pałac przeszedł na własność Państwa i mieściły się
w nim kolejno dom dziecka i zakład wychowawczy dla młodzieży z rodzin
patologicznych.
W latach 90-tych XX wieku spadkobiercy przedwojennych
właścicieli odzyskali zrujnowany już pałac i przekazali go miastu. W 2007 roku
budynek został odnowiony i mieści siedzibę Domu Kultury „ Podgórze” oraz
Towarzystwo Przyjaciół Bieżanowa.
widok ogólny pałacu |
elewacja główna |
widok na portyk od strony parku |
portyk z filarami |
elewacja tylna |
loggia ogrodowa |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.