Obecny kościół w Orawce ( powiat
nowotarski, gmina Jabłonka) nie jest pierwszym istniejącym na tym miejscu.
Poprzedni, wzniesiony w 1614 roku, był kościołem protestanckim, ponieważ
ziemiami tymi władali Panowie Zamku Orawskiego, którzy byli tego wyznania. W
tych czasach wyznanie właścicieli decydowało o obowiązującej w ich włościach
religii.
Żyjący na tych terenach polscy
katolicy zdołali dopiero w 1650 roku założyć parafię katolicką i wznieść
świątynię, która zachowała się do dzisiaj. Duszpasterz, który im przewodził w
tych staraniach został pochowany pod posadzką kościoła.
Najstarsze części świątyni to
wzniesione z drewna wieloboczne prezbiterium oraz nawa i zakrystia. Te części
budowli są zbudowane w konstrukcji zrębowej. Murowaną i otynkowana na biało
kaplicę dostawiono w roku 1728. Wieża nakryta dachem iglicowym pojawia się
dopiero w 1901 roku a obecny dach zaprojektowano i wykonano w roku 1935.
Ołtarze i ambona we wnętrzu
kościoła nie pochodzą z pierwotnego wyposażenia. Znalazły się w kościele
dopiero na przełomie XVII i XVIII wieku.
Najcenniejszym elementem wystroju
wnętrza kościoła jest oczywiście polichromia wykonana przez anonimowych
artystów w kilku etapach w latach od ok.1650 do 1711 roku.
Polichromia składa się z kilku
cykli, m.in.
- 14 scen z życia św. Jana
Chrzciciela
- 49 wyobrażeń świętych związanych
z historią Węgier
- Dekalog
Cennym elementem wyposażenia
kościoła są, podarowane świątyni, podobno przez Habsburgów, w XVII wieku organy.
Należą one do najstarszych w Polsce.
Kościół w Orawce posiada także
unikatowe, nawet na światową skalę, zasłony wielkopostne malowane temperą,
którymi zasłania się ołtarze przez 10 dni w czasie Wielkiego Postu oraz
zabytkowe, XVIII wieczne jasełka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.