W założeniu fundatora, hetmana
Jana Tarnowskiego, miała to być nowoczesna na owe czasy twierdza w typie
włoskiego „palazzo in forteca”, mająca skutecznie bronić przed zagrożeniem ze
strony Turków.
Z elementów twierdzy powstałych
za życia hetmana zachował się jedynie wschodni odcinek w postaci pięciobocznego
bastionu - beluardy z ciosanego kamienia, przykrytej kamiennym sklepieniem,
brama wjazdowa ( częściowo przebudowana w stylu barokowym) oraz fragment muru
kurtynowego i ślady fosy. Ściany beluardy wyposażono w otwory strzelnicze i
gzyms z machikułami. W narożnikach bastionu zachowały się rzeźby, w tym herb
Leliwa Tarnowskich.
Po śmierci hetmana budowa
twierdzy nie była kontynuowana a powstałe już elementy zaczęły popadać w ruinę.
W XVII wieku beluarda pełniła funkcję ludwisarni i spichlerza. W XIX wieku
znajdowała się w niej gorzelnia i dworskie magazyny.
Obecnie całość jest własnością
prywatną, udostępnioną do zwiedzania.
 |
| widok ogólny |
 |
| beluarda |
 |
| otwory strzelnicze beluardy |
 |
| herb Leliwa |
 |
| rzeźba na narożniku beluardy |
 |
| fragment muru |
 |
| fragment umocnień |
 |
| widok na bramę |
 |
| brama |
 |
| brama i przybudówka |
 |
| wnętrze bramy |
 |
| wejście boczne |
 |
| fragment nadproża wjazdu bramy |
 |
| okrągłe okno |
 |
| okno nad portalem bramy |
 |
| okładzina |
 |
| szyja bramna |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.