Pałac w
Porębie Wielkiej (powiat oświęcimski, gmina Oświęcim) powstał z inicjatywy
rodziny Bobrowskich, w których rękach majątek znalazł się na początku XIX
wieku.
Ignacy
Bobrowski zlecił około 1840 roku zaprojektowanie i wzniesienie pałacu znanemu
architektowi warszawskiemu Franciszkowi Marii Lanciemu, z pochodzenia Włochowi.
Architekt zaproponował prostą, jednopiętrową bryłę z półpiętrem, utrzymaną w
stylu eklektycznym z elementami gotyku i stylu mauretańskiego. Jest to budowla
na planie prostokąta z ryzalitem na osi. Bryłę ożywiał delikatny detal z
rozetek, palmet i pasów horyzontalnych. Gzyms wieńczył ozdobny, nawiązujący do
gotyku krenelaż.
Pałac
znany był z hucznych przyjęć i gościnności gospodarzy. Ignacy i Ludwina
Bobrowscy byli także mecenasami i patronami artystów.
Dwukrotnie w pałacu
przebywał znany malarz Artur Grottger. Po raz pierwszy w 1854 roku, jako
utalentowany student Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, zaproszony przez Wincentego,
syna Ignacego Bobrowskiego na wakacje. Po raz drugi gościł w progach pałacu
przez kilka miesięcy w roku 1866, już jako głośny artysta.
Mieszkał
wówczas w nieistniejącej od 2001 roku oficynie zwanej „ grottgerówką”, gdzie
miał pracownię. Tutaj powstał cykl rysunkowy „ Wojna”, w którym artysta
wykorzystał wiele postaci i szczegółów z tutejszych okolic.
W
czasie ostatniej swojej bytności w Porębie Wielkiej Grottger był zakochany w
16-letniej Wandzie Monne. Zachowały się niektóre listy artysty do ukochanej,
pisane właśnie podczas pobytu w tutejszym pałacu. Miłość Grottgera i
młodziutkiej Wandy pozostała niespełniona. Artysta zmarł w rok później w Paryżu
a Wanda sprowadziła jego prochy do Lwowa, gdzie spoczął na Cmentarzu
Łyczakowskim. Twarz Wandy Monne zdobi każdą postać kobiecą namalowanego przez
Grottgera cyklu „ Wojna”.
Wincenty
Bobrowski sprzedał Porębę Wielką rodzinie Nowaków, a ci następnie rodzinie
Mieroszewskich. W okresie międzywojennym dobra Poręba Wielka były własnością
Marii Tyszkiewicz.
Po przejęciu
majątku, po drugiej wojnie światowej, przez Państwo w budynku pałacu
umieszczono szkołę rolniczą. Krótko przebywały tutaj także siostry zakonne.
Od 1951
roku mieści się w nim szkoła podstawowa. Adaptacja pałacu w latach 50-tych na
szkołę doprowadziła do zniszczenia jego pierwotnej bryły i większości detali.
Pałac
został odzyskany w 2013 roku przez rodzinę Tyszkiewiczów i po dwóch latach
sprzedany, wraz z otaczającym go angielskim parkiem krajobrazowym, gminie Oświęcim.
Na
razie gmina stara się wybudować nową szkołę, a do tego czasu w pałacu nadal
będzie funkcjonować szkoła podstawowa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.