Łapanów - kościół św. Bartłomieja

W centrum wsi Łapanów ( powiat bocheński, gmina Łapanów), nad brzegiem rzeki Stradomki, stoi ciekawa świątynia drewniana.

Kościół powstał w 1529 roku na miejscu wcześniejszej budowli, także drewnianej. W 1614 roku został przebudowany po pożarze.

Jest to świątynia późnogotycka, jednonawowa o konstrukcji zrębowej, orientowana. Pierwotnie posiadała nawę oraz wielobocznie zamknięte prezbiterium z zakrystią. Jednak w 1614 roku dobudowano od południa kwadratową kaplicę św. Anny, nakrytą kopułą z latarnią  a w II połowie XIX wieku przedłużono nawę oraz zakrystię od północy. Całość nakrywają dachy z gontu. Na oszalowaniu ścian zewnętrznych zwraca uwagę, wycięty w deskach, fryz arkadkowy.

Wnętrze kościoła przykrywa strop podtrzymywany na słupach, w tym na dwóch kręconych kolumnach barokowych. Polichromia świątyni pochodzi z  XIX wieku. Najstarszym elementem wyposażenia kościoła jest gotycka kamienna chrzcielnica kielichowa z XVI wieku, pochodząca, prawdopodobnie, z pierwszej łapanowskiej świątyni. Uwagę zwracają także dwa zabytkowe epitafia, umieszczone przy kaplicy św. Anny. Epitafium  z 1652 roku przedstawia Marcina Łapkę wyobrażonego jako klęczącego rycerza w zbroi.  Drugie epitafium, w bogatej barokowej ramie, upamiętnia Andrzeja Werbskiego a wykonano je w 1666 roku.

Ołtarze pochodzą z epoki baroku, rokoka i XIX wieku.

W 2010 roku kościół nawiedziła wielka powódź, która zalała zarówno miejscowość jak i świątynię. Z brzegów wystąpiły wody pobliskiej Stradomki. Na szczęście zabytek udało się uratować, ale jego renowacja pochłonęła znaczną sumę pieniędzy.

Podczas powodzi odkryto kryptę grobową z 1614 roku, uważaną za grobowiec rodziny Lutosławskich, fundatorów świątyni. Po wyremontowaniu komory grobowej znalezione szczątki ludzkie pochowano w jednej trumnie.

Od zachodu towarzyszy kościołowi wolnostojąca, drewniana dzwonnica o konstrukcji słupowej z nadwieszoną izbicą. Dzwonnica pochodzi z  XVIII lub XIX wieku. Wisi w niej dzwon gotycki, jeden z najstarszych dzwonów Małopolski.  Dzwonnicę przeniesiono na obecne miejsce w 1890 roku. Pierwotnie znajdowała się bliżej drogi.

widok ogólny

panorama

fasada

widok na prezbiterium

prezbiterium

widok na kaplicę św. Anny

kaplica

kopuła kaplicy

okno

wejście

wnętrze

łuk tęczowy

polichromia prezbiterium

polichromia stropu

chór

ołtarz w kaplicy św. Anny

obraz

epitafium Marcina Łapki

epitafium barokowe

gotycka chrzcielnica

kościół w czasie powodzi

dzwonnica

izbica dzwonicy

dach dzwonnicy