Tarnów - kościół NMP " na Burku"

Naprzeciwko starego cmentarza w Tarnowie stoi niewielka drewniana świątynia. Nazywana jest „ na Burku” od nazwy pobliskiego targowiska.

Kościół wzniesiono przed rokiem 1458 na miejscu wcześniejszej świątyni. I był to kościół filialny dla katedry tarnowskiej. Świątynia uległa uszkodzeniu podczas pożaru na początku XVII wieku, ale została odbudowana w 1640 roku z zachowaniem stylu gotyckiego. W połowie XIX wieku, ze względu na osuwanie się brzegu pobliskiego potoku, przesunięto kościół i ustawiono go na kamiennym podmurowaniu. W 1910 roku bryła kościoła nieco się zmieniła za sprawą dobudowania od zachodu wieży.

Obecnie jest to budowla orientowana o konstrukcji zrębowej, o ścianach oszalowanych i nakryta dwuspadowym dachem gontowym. Posiada nawę i węższe, wielobocznie zakończone prezbiterium. Od północy do prezbiterium przylega zakrystia. Do południowej elewacji przylega kruchta a zachodnią zdobi wspomniana wyżej wieża z baniastym hełmem.

Wnętrze kościoła nakrywają stropy. We wnętrzu zachowały się dwa XV- wieczne portale ostrołukowe. Na szczególną uwagę zasługuje późnorenesansowy parapet chóru muzycznego, pochodzący z roku 1621 z malowanymi herbami. W prezbiterium zachowały się resztki polichromii z przełomu XVI i XVII wieku o motywach roślinnych. Pozostała polichromia pochodzi z XX wieku.

Kościół otoczony jest murem, który wyznacza obszar dawnego, przykościelnego cmentarza.

widok ogólny

zdjęcie archiwalne - zbiory NAC

panorama

prezbiterium

elewacja północna

wieża

izbica wieży

hełm wieży

kruchta

wnętrze

ołtarz główny

ołtarz boczny

tryptyk

polichromia na ścianie prezbiterium

polichromia w przedsionku

polichromia stropu prezbiterium

herby na balustradzie chóru