Nowy Sącz - synagoga

Przed ostatnią wojną w Nowym Sączu ( powiat nowosądecki, gmina Nowy Sącz) zamieszkiwała liczna społeczność żydowska, stanowiąca około 30 % jego mieszkańców.

Pozostała po niej, stojąca niedaleko zamku, w centrum dawnej dzielnicy żydowskiej, murowana synagoga z XVIII wieku.

Synagogę wzniesiono w roku 1746 dzięki przywilejowi wydanemu przez starostę Jerzego Lubomirskiego.

Jest to budynek na planie prostokąta o cechach barokowych. Pierwotnie synagogę nakrywał dach z gontu, łamany, zwany polskim a narożniki były oszkarpowane. Po pożarze budynku w roku 1894 nadano mu nowy wystrój z elementami mauretańskimi i neoromańskimi. Zmieniono wówczas także dach, którego kształt zachował się do dzisiaj. Powstała również nowa fasada z dwiema niskimi kwadratowymi wieżami.

Wnętrze synagogi składało się z sali modlitewnej, wspartej na filarach i wyposażonej w bogato zdobiony Aron ha-kodesz, przedsionka, babińca na piętrze oraz z sali sądowej gminy żydowskiej.

Podczas okupacji synagoga została zdewastowana i zamieniona na magazyn mienia pożydowskiego.

Od lat 80-tych XX wieku, po kapitalnym remoncie, znajdowało się w niej muzeum z ekspozycja judaików. W 2015 roku synagoga wróciła do Gminy Wyznaniowej Żydowskiej z Krakowa.

widok ogólny

wnętrze - rysunek Wyspiańskiego

elewacja boczna

elewacja tylna i boczna

elewacja tylna

wejście główne

okno

fragment obramienia okna

okno " mauretańskie"