Kościół św. Aleksandra w Warszawie powstał ma
Placu Trzech Krzyży, na miejscu dawnej bramy triumfalnej na cześć cara
Aleksandra I, stąd wezwanie świątyni.
Jest to budowla klasycystyczna, powstała w
latach 1818-1825 na planie rotundy, nakrytej kopułą. Do korpusu przylegają dwa
portyki kolumnowe zwieńczone trójkątnymi tympanonami. Przestrzeń wewnętrzna nawy
otoczona jest półkolistymi wnękami i prostokątnymi niszami – kaplicami.
Autorem projektu jest znany architekt
klasycyzmu Chrystian Piotr Aigner, który projektując kościół wzorował się na
rzymskim Panteonie.
Pod koniec XIX wieku kościół uległ
rozbudowie o trójnawowy prostokątny
korpus nawowy a wysunięty portyk wzbogacono dwiema wieżami. Podniesiono
także tambur kopuły.
W takiej formie świątynia dotrwała do sierpnia
1944 roku, gdy podczas trwania powstania warszawskiego została zbombardowana.
Po wojnie kościół został odbudowany ( lata
1949-1952) w pierwotnej formie.
| widok ogólny |
![]() |
| zdjęcie archiwalne - MNW |
![]() |
| wygląd po przebudowie |
![]() |
| ruiny świątyni |
| panorama |
| widok na fasadę |
| fasada |
| szczyt portyku |
| kolumny |
| korynckie kapitele |
| wnętrze portyku |
| elewacja boczna |
| fasada tylna |
| portyk elewacji tylnej |
| wnętrze |
| fragment wnętrza |
| ołtarz główny |
| obraz w ołtarzu |
| szczyt ołtarza |
| kopuła |
| epitafium |
| tablica pamiątkowa |
| dwa krzyże |



Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.