Zakliczyn - zespół klasztorny Reformatów

Zespół klasztorny Reformatów w Zakliczynie ( powiat tarnowski, gmina Zakliczyn) jest pierwszym założeniem klasztornym tego zgromadzenia na ziemiach polskich.

Jego fundatorem był kasztelan sądecki Zygmunt Tarło. Pierwsze zabudowania, jeszcze drewniane,  powstały w 1622 roku. Murowany kompleks został wzniesiony w zasadniczej części w latach 1645-1654 jednak prace kontynuowano jeszcze kilkadziesiąt lat, ze względu na toczące się wojny. Dalsza rozbudowa miała miejsce w XVIII wieku- wówczas powstał m.in. refektarz. W XIX wieku dwa skrzydła klasztoru zostały przedłużone.

Najważniejszą budowlą kompleksu jest wczesnobarokowy kościół p.w. Matki Boskiej Anielskiej. Świątynia jest, zgodnie z regułą zakonną, skromna, jednonawowa z wnękami na ołtarze boczne oraz z prezbiterium zamkniętym ścianą prostą. Do nawy prowadzi kamienny barokowy portal znajdujący się  w kruchcie.

Wyposażenie wnętrza jest barokowe a nawiązującą do secesji polichromię wykonano w 1902 roku.

Na uwagę zasługuje, znajdujący się w jednej z wnęk bocznych,  nagrobek Zygmunta Aleksandra Tarły, ufundowany przez żonę około 1654 roku. W bogatej oprawie z czarnego marmuru umieszczono postać leżącego rycerza wykonaną z białego alabastru.

Klasztor składa się z czterech piętrowych skrzydeł otaczających wirydarz z krużgankami.

Kościół i budynki klasztorne opasane są murem z XVIII wieku ze późniejszymi stacjami Drogi Krzyżowej oraz wmurowanymi epitafiami z XIX wieku.

 Wejście do kompleksu prowadzi przez budynek bramny z herbem zakonu. Przed bramą stoi figura św. Jana Nepomucena z XVIII wieku.

widok ogólny

widok na fasadę kościoła

fasada - zdjęcie archiwalne

fasada 

zwieńczenie fasady 

portal do części klasztornej

wnętrze kościoła

sklepienie prezbiterium

chór

okna i polichromia

portal barokowy prezbiterium

ambona

nagrobek Tarły

zwieńczenie nagrobka

postać zmarłego

zacheuszek

mur klasztorny

budynek bramny

herb zakonu

portal bramny

stacje Drogi Krzyżowej

epitafium

dawny cmentarz

dziedziniec przed kościołem

 figura św. Jana Nepomucena