Została wzniesiona jako zbór
ewangelicki dla niemieckojęzycznych osadników, osiedlonych tutaj przez władze
austriackie w ramach tzw. kolonizacji józefińskiej. Osadnicy ci zatrudnieni
byli przeważnie w kopalni soli w Bochni.
Zbór powstał w roku 1806. Budynek
zboru to jednonawowa salowa świątynia o konstrukcji zrębowej z wielobocznym
prezbiterium. Od wschodu do korpusu nawowego przylega wieża nakryta dachem
namiotowym. Wnętrze, przykryte stropem, posiada skromne wyposażenie z początku
XIX wieku.
Po opuszczeniu przez ludność
niemiecką tych terenów, po roku 1945, zbór został przejęty przez parafię
katolicką i z czasem rozbudowany o cześć murowaną.
Obok świątyni znajduje się
niewielki cmentarz ewangelicki z zachowanymi kilkunastoma nagrobkami oraz
kwaterą, gdzie pochowano żołnierzy, którzy zginęli podczas I Wojny Światowej.
 |
| widok ogólny |
 |
| widok od cmentarza |
 |
| fasada z wieżą |
 |
| prezbiterium |
 |
| część murowana - nowa |
 |
| wnętrze kościoła drewnianego |
 |
| ołtarz |
 |
| organy |
 |
| ołtarz boczny |
 |
| wnętrze części nowej |
 |
| figura świętego |
 |
| cmentarz ewangelicki |
 |
| cmentarz zimą |
 |
| nagrobki |
 |
| nagrobek |
 |
| nagrobek zmarłej kobiety |
 |
| inskrypcja |
 |
| grobowiec |
 |
| cmentarz wojenny |
 |
| krzyż na cmentarzu wojennym |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.