Murowany kościół w Niegardowie (
powiat proszowicki, gmina Koniusza) został wzniesiony w latach 1578-1605 na
miejscu drewnianej świątyni z XIII wieku, wspomnianej kilkakrotnie przez
Długosza. Początkowo reprezentował styl renesansowy. Jednak w wyniku wielu
restauracji i przeróbek został pozbawiony cech stylowych.
Jest to budowla orientowana z
prostokątnym prezbiterium zakończonym półkolistą absydą. Prezbiterium
poprzedzone jest szersza nawą, od wschodu oszkarpowaną. Jest to najstarsza
zachowana część świątyni. Dobudówki, czyli zakrystia i kruchta pochodzą z
okresu późniejszego. We wnętrzu zachowały się ostrołukowe portale
gotycko-renesansowe.
Przy kościele znajdował się cmentarz
otoczony w 1856 roku kamiennym murem, który, w przeciwieństwie do cmentarza
zachował się.
 |
| widok ogólny |
 |
| widok na fasadę |
 |
| fasada |
 |
| prezbiterium z absydą |
 |
| widok na elewację północną |
 |
| portal główny |
 |
| kruchta |
 |
| detal fasady |
 |
| wnętrze |
 |
| wnętrze prezbiterium |
 |
| ołtarz główny |
 |
| witraż |
 |
| polichromia sklepienia |
 |
| łuk tęczowy |
 |
| chór |
 |
| ambona |
 |
| portal południowy do nawy |
 |
| łuk portalu |
 |
| detal |
 |
| bramka ogrodzenia |
 |
| figura Matki Boskiej |
 |
| dzwonnica |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.