Dąbrowa Tarnowska - brama - pozostałość pałacu Lubomirskich

 Około 1697 roku magnacka rodzina Lubomirskich, ówcześni właściciele Dąbrowy Tarnowskiej ( powiat dąbrowski, gmina Dąbrowa Tarnowska), rozpoczęła wznoszenie okazałej barokowej rezydencji pałacowej. Nowy pałac powstał na miejscu wcześniejszego zamku Ligęzów, pochodzącego z początku z XVII wieku. Jego projektantem mógł być znany architekt Tylman z Gameren lub Mateusz Daniel Poppelmann, autor m.in. wiedeńskiego Zwingeru.

 

Niestety z pełnej przepychu budowli pozostała do dnia dzisiejszego jedynie brama wjazdowa. Pałac ucierpiał w czasie rabacji chłopskiej w 1846 roku a następnie uległ zniszczeniu w czasie pożaru. W 1858 roku budowla już nie istniała.

 

Usytuowana od strony zachodniej  całego założenia, monumentalna brama wjazdowa ma postać łuku triumfalnego. Na osi znajduje się szeroka arkada ze sklepieniem kolebkowym a po bokach  filary opięte półkolumnami. W filarach mieszczą się niewielkie pomieszczenia. Arkadę wieńczy herb Szreniawa a filary rzeźbione panoplia.

 

Obecnie brama wkomponowana jest w ogrodzenie kościoła, który wzniesiono na miejscu pałacu.

 

Do dzisiaj, obok bramy, z barokowego założenia zachowały się fragmenty dawnego parku pałacowego oraz obelisk z połowy XVIII wieku, z kartuszami herbowymi. Obelisk miał, jak głosi podanie, upamiętniać śmierć w pojedynku jednego z Lubomirskich.

widok ogólny

panorama

pałac Lubomirskich - rycina z 1840 roku

brama-zdjęcie archiwalne - zbiory NAC

zdjęcie archiwalne - Fotpolska

zwieńczenie bramy

herb Szreniawa

filar z boniowanymi półkolumnami

panoplia

widok bramy od dawnego wjazdu 

obelisk

jeden z herbów na obelisku