Gromnik - kościół św. Marcina

Nieużytkowany obecnie drewniany kościół barokowy w Gromniku ( powiat tarnowski, gmina Gromnik) został wzniesiony w 1727 roku po przebudowie starszej świątyni z XVI wieku - prezbiterium jest pozostałością poprzedniej świątyni.  Jego fundatorem był Krzysztof Wielopolski.

Jest to konstrukcja trójdzielna, zrębowa składająca się z nawy o ściętych narożnikach oraz węższego, zakończonego trójbocznie prezbiterium z Ogrojcem i zakrystią od północy. Od zachodu do nawy przylega bardzo wysoka wieża w dolnej partii czworoboczna a w górnej ośmioboczna i nakryta baniastym hełmem. Od południa przy nawie znajduje się kruchta i składzik. Całość nakrywa dach gontowy z sygnaturką.

Wnętrze kościoła nakrywa pozorne sklepienie kolebkowe z dekoracją malarską. Polichromia z XIX wieku pokrywa także ściany. W ołtarzu głównym z XVIII wieku znajduje się obraz św. Marcina, na którym, jako tło, widnieje wizerunek starego kościoła w Gromniku. Zwraca także uwagę ciekawie wygięty łuk tęczowy, wsparty na spiralnych kolumnach, z gotyckim krucyfiksem, pochodzącym z poprzedniego kościoła, kamienna chrzcielnica manierystyczna z XVII wieku oraz barokowy portal z rzeźbą św. Marcina na koniu. Interesującym elementem wystroju jest także dekoracyjny parapet chóru pochodzący z XVIII wieku.

Obok kościoła stoi kamienna dzwonnica z połowy XX wieku. Kościół otacza cmentarz ze starymi nagrobkami.

widok ogólny

panorama

prezbiterium

Ogrojec

elewacja południowa

elewacja północna

wieża

wejście

nagrobki

inskrypcja na nagrobku