Bobolice- zamek

niedziela, 1 marca 2015

Bobolice- zamek

Zamek w Bobolicach (powiat myszkowski, gmina Niegowa) został wzniesiony na polecenie króla Kazimierza Wielkiego w latach około 1350-1352. Budowla była częścią systemu obronnego mającego za zadanie ochronę granic Państwa Polskiego od strony Śląska i Czech oraz, znajdującego się w pobliżu, szlaku handlowego.

Zamek był własnością królewską do roku 1370, kiedy to król Ludwik Węgierski przekazał go księciu Śląskiemu Władysławowi Opolczykowi. Jednak, mimo licznych nadań królewskich, książę okazał się nielojalny wobec króla i zmuszony był oddać zamek w ręce innego właściciela, Węgra Andrzeja Schoeny. Ten także spiskował wobec króla ( z Krzyżakami) a zamek przekształcił w zbójecką twierdzę. Kolejny władca, Władysław Jagiełło musiał ukrócić zbójecki proceder Schoena i ponownie przyłączył zamek do majątku królewskiego. Jednak poprzedni właściciel mógł nim dysponować.

Następnie zamkiem władało kilka rodzin jednocześnie, co rodziło liczne konflikty. Dopiero zakup całości budowli w 1445 roku przez Piotra Szafrańca położył kres tym konfliktom. Za czasów Szafrańca wokół zamku powstała osada rzemieślnicza. Jednak przez kolejne dziesięciolecia właściciele zamku często się zmieniali. Na dłużej zawładnęła nim dopiero rodzina Mikołaja Krezy z Zawady. Zamieszkiwali oni zamek w latach 1486 – 1625. W 1625 roku zamek przeszedł na własność Piotra Myszkowskiego, właściciela pobliskiego zamku Mirów.

W roku 1657, w czasie „potopu szwedzkiego”, twierdza w Bobolicach uległa poważnemu zniszczeniu, jak wiele warowni na tzw. szlaku „ Orlich Gniazd”. Od tego czasu zamek popadał stopniowo w ruinę z powodu braku funduszy na jego odbudowę i był tylko częściowo zamieszkały.

W XVIII wieku, zrujnowaną warownię zakupiła rodzina Męcińskich jednak nie udało im się jej odbudować, jak planowali. W XIX wieku do całkowitego znoszenia ruin doprowadzili poszukiwacze skarbów, ponieważ, podobno, wcześniej udało się znaleźć w ruinach skarb znacznej wartości. W 1882 roku właścicielami ruin została rodzina chłopska Baryłów, która „ władała” zamkiem do 1945 roku.

Po drugiej Wojnie Światowej część ruin wykorzystano jako budulec drogi łączącej Bobolice z Mirowem. Zabezpieczenia ruin zamku dokonano dopiero w 1958 roku. W latach 90-tych XX wieku zamek został zwrócony rodzinie Barytów a ci z kolei w 2002 roku sprzedali go rodzinie Laseckich.

Laseccy, wielkim nakładem środków, odbudowali zrujnowaną warownię i w 2011 roku została ona udostępniona turystom. Ponieważ obecna budowla to rekonstrukcja, oparta na bardzo skąpych źródłach, jej wygląd budzi wiele kontrowersji.

W wyniku rekonstrukcji powstała warownia usytuowana na pierwotnym podłożu, czyli na skalistym wzgórzu. Jest to budowla składająca się z dwukondygnacyjna budynku mieszkalnego z wieżami i cylindrycznej baszty. Zamek został pokryty czarną dachówką. Całość otoczono murami z blankami z białego wapienia. Do warowni prowadzi most zbudowany nad sucha fosą.

Z zamkiem w Bobolicach wiążą się liczne legendy.

Jedna z nich mówi o pojawianiu się białej damy, pod której postacią kryje się bratanica jednego z przedstawicieli rodziny Krezów, więziona przez niego w zamku. Krąży także legenda o wielkim skarbie ukrytym w rzekomym tunelu łączącym zamki Mirów i Bobolice. Ma być to część skarbu odkrytego w XIX wieku.