Łapsze Wyżne - kościół śś. Piotra i Pawła

Późnobarokowy, murowany kościół w Łapszach Wyżnych ( powiat nowotarski, gmina Łapsze Niżne) powstał w latach 1759-1776, na miejscu wcześniejszej, drewnianej cerkwi grekokatolickiej.

 

Jego fundatorem był dzierżawca zamku w Niedzicy Jan Joanelli de Toulano, o czym mówi inskrypcja zachowana w głównym ołtarzu..

 

Na zewnątrz jest to dosyć skromna świątynia jednonawowa o bryle ujętej szkarpami, z krótkim prezbiterium zakończonym absydą. Prezbiterium towarzyszą po bokach zakrystia i kruchta. Od zachodu nawę poprzedza wysoka wieża z przedsionkiem.

 

Zaskakująco bogaty jest jednak wystrój wnętrza kościoła, wykonany w jednolitym stylu rokokowym. Wystrój ten powstał  w latach 1760-1766 i jest to jedyny na polskim Spiszu przykład tak wysokiej klasy snycerki rokokowej.

 

Składają się na niego ołtarz główny oraz dwa ołtarze boczne utrzymane w kolorystyce  ciemnej zieleni, złota i srebra. Na północnej ścianie widnieje namalowany dodatkowy ołtarz - św. Józefa z 1796 roku. Jest to ołtarz iluzjonistyczny z malowanymi elementami, naśladującymi architekturę.

 

W podobnym stylu wykonane zostały; ażurowe tabernakulum w ołtarzu głównym, ambona, chór, chrzcielnica i ławki. Całość wystroju odznacza się niezwykłą harmonią a jednocześnie przyciąga uwagę barwnością i bogactwem zdobień.

 

Świątynię otacza murowane ogrodzenie z bramkami.

 

Przy kościele zachowało się kilka nagrobków z dawnego przykościelnego cmentarza.

widok ogólny

panorama

widok od prezbiterium

prezbiterium

prezbiterium-zdjęcie archiwalne-zbiory NAC

elewacja południowa

szkarpy

fasada z wieżą

zwieńczenie wieży

wnętrze

ołtarz główny

ołtarz boczny lewy

ołtarz boczny - detal

ołtarz boczny prawy

ołtarz iluzjonistyczny

ambona

chrzcielnica

chór

brama główna ogrodzenia

bramka boczna

nagrobek