Stary Zamek w Żywcu ( powiat żywiecki, gmina Żywiec) swój
początek zawdzięcza rodowi Komorowskich, którym dobra żywieckie zostały nadane
w 1467 roku przez króla Kazimierza Jagiellończyka za utracony majątek na Orawie i
Liptowie. W latach 1485-1500 Jan Komorowski wznosi nową, murowaną warownię
gotycką z bramą, dwoma budynkami mieszkalnymi, usytuowanymi wewnątrz murów oraz
dwiema wieżami. Z tego okresu zachowała się wieża i część przylegającego do
niej skrzydła.
Zamek zostaje w latach 1567- 1569 roku przebudowany przez
Jana Spytka i Krzysztofa Komorowskich w okazałą dwukondygnacyjną, renesansową
rezydencję. Powstała wówczas trzyskrzydłowa budowla mieszkalna skupiona wokół,
zachowanego do dzisiaj, arkadowego
czworobocznego dziedzińca zamkniętego ścianą parawanową z drewnianą galeryjką.
Za czasów władania zamkiem przez Konstancję, żonę króla
Zygmunta III Wazy, budowlę podniesiono o jedną kondygnację.
W XVIII wieku kolejni właściciele majątku żywieckiego,
Wielopolscy dokonali rozbudowy zamku w stylu barokowym dobudowując skrzydło
południowe z ryzalitami oraz zakładając park krajobrazowy.
Kolejne zmiany w wyglądzie obiektu przypadają na okres
panowania rodu Habsburgów, którzy w końcu XIX wieku dokonują jego gruntownej
przebudowy w stylu neogotyku i historyzmu.
Od
2005 roku Stary Zamek mieści w sobie siedzibę Muzeum Miejskiego w Żywcu. W 2014
roku Habsburgowie, ostatni przedwojenni właściciele rezydencji, zrzekli się
praw do zamku i parku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.