Składała się pierwotnie z
niewielkiego kamiennego korpusu i masywnej wieży o charakterze obronnym
zaopatrzonej w otwory strzelnicze. Sklepienie krzyżowo-żebrowe nawy wsparto na
jednym filarze, nawiązując do kolegiaty wiślickiej, na której się
prawdopodobnie wzorowano.
Obecny wygląd budowla zawdzięcza
przebudowie w latach 1895-1896 w stylu neogotyckim. Rozbudowano wówczas nawę
główną, zburzono gotyckie i dodano neogotyckie prezbiterium. Powstały także
dwie kaplice i druga wieża.
Kościół znacznie ucierpiał podczas
ostatniej wojny. Zniszczona została między innymi nowsza wieża, której już nie
odbudowano.
Na południowej nawie dawnego
korpusu świątyni zachowały się tarcze najstarszych w Polsce, XIV- wiecznych
zegarów słonecznych.
Zachowały się także dwa
ostrołukowe portale, w tym jeden z herbem Półkozic.
W 2010 roku odkryto w pobliżu
kościoła wczesnośredniowieczne cmentarzysko datowane na okres do XI do XIV
wieku. Natrafiono także na ślady wcześniejszego osadnictwa.
 |
| widok ogólny |
 |
| panorama |
 |
| widok na prezbiterium |
 |
| prezbiterium |
 |
| szczyt prezbiterium |
 |
| część neogotycka |
 |
| wieża |
 |
| otwory strzelnicze w wieży |
 |
| kaplica |
 |
| część gotycka |
 |
| zegar słoneczny |
 |
| portal boczny do kruchty |
 |
| herb |
 |
| okno nawy |
 |
| fragment portalu zakrystii |
 |
| herb na portalu |
 |
| gotycka tablica fundacyjna w kruchcie zachodniej |
 |
| portal gotycki kruchty |
 |
| barokowa figura |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.