W 1834 roku Władysław Sanguszko
rozbudował rezydencję. Wzniesiono dwupiętrowe skrzydło wschodnie i połączono je
ze starszą częścią jednopiętrowym kolumnowym łącznikiem z portykiem i
tarasem.
Kolejna przebudowa miała miejsce około
1868 roku, gdy klasycystyczny pałac uzupełniono o neorenesansowe elementy oraz
neogotycką kaplicę, dostawioną do skrzydła zachodniego.
Pod koniec XIX wieku
przekomponowano także park tworząc założenie krajobrazowe w stylu angielskim. W
latach 30-tych XX wieku od południa, u stóp tarasu stworzono ogród w stylu
włoskim z fontanną oraz ustawiono między skrzydłami pałacu figurę Merkurego (
kopia rzeźby włoskiej z Florencji)..
Ostatnim właścicielem pałacu i
majątku przed wojną był Roman Sanguszko. W czasie wojny w obiekcie stacjonowały
wojska niemieckie i mieszkała matka ostatniego właściciela.
Po wojnie i upaństwowieniu majątku
w budynku pałacu mieściła się Tarnowska Szkoła Ogrodnicza a następnie Zespół
Szkół Ekonomiczno-Ogrodniczych, który znajduje się tutaj do dzisiaj.
Obok pałacu zachowała się, między
innymi, murowana oficyna z XVIII wieku w formie dworku z kolumnowym gankiem.
widok ogólny |
podjazd |
zdjęcie archiwalne - zbiory NAC |
widok na łącznik |
portyk kolumnowy |
kolumna portyku |
strop portyku |
portal skrzydła zachodniego |
elewacja ogrodowa |
skrzydło zachodnie |
balkon |
okno |
okna skrzydła zachodniego |
detal |
neogotycka kaplica |
elewacja boczna kaplicy |
okna kaplicy |
tablica pamiątkowa |
ogród włoski |
dawna fontanna |
posąg Merkurego |
park angielski |
aleja parkowa |
stary platan |
oficyna |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.