Wieś od XII wieku do XIX wieku
należała do zakonu bożogrobców z Miechowa. To właśnie ten zakon wzniósł tutaj w
latach 1738-1749 murowany kościół z piaskowca.
Budowla jest jednonawowa na planie
prostokąta z zaokrąglonymi w części wschodniej narożnikami. Od północy bryła
kościoła wzbogacona jest o zakrystię ujętą w szkarpy oraz kruchtę. Na fasadzie
widnieje kartusz z krzyżem bożogrobców z datą zakończenia budowy. Dach zdobi barokowa sygnaturka z
podwójnym krzyżem zakonu.
W zakrystii i kruchcie zachowała
się polichromia przedstawiająca scenę nadania przywilejów zakonowi bożogrobców.
Wcześniejsza od obecnego kościoła
jest kamienna chrzcielnica z przełomu XVI i XVII wieku, jedno z epitafiów oraz
filary chóru.
Obok kościoła stoi XVIII – wieczna
dzwonnica murowana, dwukondygnacyjna nakryta dachem namiotowym. Na pierwszej
kondygnacji znajdował się pierwotnie przejazd dla wozów. Obecnie jest on zamurowany.
widok ogólny |
zdjęcie archiwalne - zbiory NAC |
kościół i dzwonnica |
widok na prezbiterium |
dawna zakrystia i szkarpy |
zdjęcie archiwalne - zbiory NAC |
widok na fasadę |
fasada |
portal wejściowy |
herb bożogrobców |
wnętrze |
ołtarz boczny |
czasza chrzcielnicy |
ołtarz w dawnej zakrystii |
widok na dzwonnicę |
dzwonnica - zdjęcie archiwalne - zbiory NAC |
dzwonnica |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.