Wieś Grodkowice ( powiat wielicki,
gmina Kłaj) należała do rodziny Żeleńskich od roku 1623. Majątek zakupił od
rodziny Lanckorońskich Stanisław Żeleński z Łuczanowic.
Jego syn Marcjan wzniósł około
1670 roku drewniany dwór, który istniał aż do 1903 roku, gdy zdecydowano o jego
rozbiórce. Dwór ten był wierną kopią dworu z Łuczanowic. Marcjan Żeleński stał
się z wiekiem niewidomy i po przeniesieniu się do Grodkowic, nie chciał w nowym
dworze błądzić po pokojach. Dlatego polecił skopiować wnętrza swojej rodzinnej siedziby,
aby łatwiej móc się poruszać.
Rozkwit majątku przypadł na II połowę
XIX wieku, gdy gospodarował w nim Stanisław
Żeleński. Rozwinięto wówczas na większą skale hodowlę bydła oraz produkcję
wyrobów mlecznych.
Po nim dobra Grodkowice
odziedziczył syn Władysław. To on polecił wybudować w 1902 roku nową siedzibę,
ponieważ stary dwór nie nadawał się już do zamieszkania.
Projekt został zlecony znanemu
architektowi krakowskiemu Teodorowi Talowskiemu. Był to architekt nieco
ekscentryczny. Mimo, że jego dzieła zaliczane są do nurtu eklektyzmu z
pogranicza secesji i manieryzmu to odznaczają się dużą oryginalnością.
Projektowane przez Talowskiego
budowle mają zazwyczaj nieregularną, malowniczo rozczłonkowaną bryłę. Często
stosowane są przez artystę na elewacjach efekty światłocienia, poprzez
umieszczanie na nich balkonów, galerii, wykuszy i różnorodnych detali
zdobniczych, często zestawionych kontrastowo.
Nie inaczej jest w pałacu w
Grodkowicach. Rezydencję wzniesiono w stylu eklektycznym z elementami gotyku i
renesansu. Jest to budowla piętrowa na planie zbliżonym do kwadratu, wykonana z
cegły i kamienia. Bryła korpusu wzbogacona została o narożną, ukośnie
usytuowaną wieżę a elewacje o wykusze i balkony oraz loggie. Ponadto elewacje zdobią różnego kształtu okna, bogata kamieniarka detali, fryzy ceglane i
napis.
Budynek pałacu otaczał park romantyczny
z centralnym klombem i posągiem Goplany.
Ostatnim przed wojną właścicielem
pałacu był syn Władysława, Karol Żeleński, który mieszkał tu, z pochodzącą z
Węgier żoną, do końca drugiej wojny światowej.
W czasie wojny w majątku ukrywano
żydów oraz wspomagano działania AK.
Po wojnie, w 1946 roku, majątek
został upaństwowiony a jego właściciel aresztowany przez UB. Pałac przejął
Zakład Doświadczalny Hodowli i Aklimatyzacji Roślin.
Obecnie pałac jest własnością
prywatną. Działa tutaj restauracja oraz hotel.
Warto nadmienić, że w czasie rabacji
chłopskiej w 1846 roku, zginął właściciel Grodkowic Marcjan – Władysław
Żeleński. Miejsce jego śmierci upamiętnia krzyż w ogrodzie, postawiony przez
żonę.
Marcjan- Władysław był pierwszym męskim
przedstawicielem Żeleńskich z Grodkowic, który przeszedł na katolicyzm. Rodzina
Żeleńskich wyznawała, bowiem od XVII wieku kalwinizm.
Jako ciekawostkę warto dodać, że w
Grodkowicach często spędzał wakacje znany pisarz Tadeusz Żeleński Boy.
|
widok ogólny |
|
panorama |
|
widok na fasadę |
|
fasada |
|
widok na fasadę z parku |
|
elewacja ogrodowa |
|
widok na elewację ogrodową z parku |
|
elewacja boczna |
|
klatka schodowa na wieżę |
|
wieża |
|
wjazd |
|
okna wieży |
|
wejście główne |
|
zwieńczenie wieży |
|
tablica pamiątkowa |
|
fragment parku |
|
klomb z figurą Goplany |
|
figura Goplany |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.