Pierwszy kościół murowany w Bochni
( powiat bocheński, gmina Bochnia) został wzniesiony w XIII wieku. Obecna
świątynia powstała w latach 1440-1445 z cegły, w stylu późnogotyckim,
przebudowana w 1665 roku, po
zniszczeniach najazdu szwedzkiego z 1655 roku.
Jest to budowla typu halowego,
złożona z trójnawowego korpusu głównego oraz prezbiterium zamkniętego
wielobocznie. Do prezbiterium od północy przylega gotycka kaplica św. Kingi
oraz zakrystia. W 1777 roku kościół został odnowiony i wzbogacony o kaplicę od
strony południowej.
Na szczególna uwagę zasługuje
fasada zachodnia kościoła zwieńczona schodkowym szczytem i wyróżniająca się bogatą
dekoracją złożoną z fryzu, blend, arkadek oraz okien ostrołukowych.
Wnętrze kościoła posiada
wyposażenie barokowe. W kaplicy św. Kingi zachował się fragment
gotycko-renesansowej polichromii. Projekt pozostałej dekoracji tej kaplicy jest
autorstwa Jana Matejki.
Obok kościoła stoi dzwonnica drewniana z 1609 roku. Posiada konstrukcję słupową oraz nadwieszoną
ażurową izbicę, przykrytą dachem namiotowym. Dzwonnica jest rekonstrukcją
pochodzącą z lat 90 – tych XX wieku, ponieważ oryginalna konstrukcja spłonęła w
1987 roku. Początkowo dzwonnica stała przy nieistniejącym już kościele
bernardynów. Przeniesiono ją na obecne miejsce w XVIII wieku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.