Parafia w Starym Korczynie ( powiat buski, gmina Nowy Korczyn) powstała pod koniec XI wieku lub
na początku wieku XII. W następnym wieku miejscowość stała się osadą miejską o
sporym znaczeniu i dla tej osady, król Kazimierz Wielki, wzniósł gotycki
kościół, którego budowę ukończono w wieku XV.
Najstarsza część budowli to prostokątne prezbiterium wraz z
wieżyczką zaopatrzoną w otwory strzelnicze oraz dolna cześć nawy, zbudowana z ciosów
kamiennych. Górne ściany nawy, wzniesione z cegły, pochodzą z wieku XV,
podobnie jak zakrystia. Kolejne przebudowy zatarły pierwotny wygląd świątyni. W
1641 roku nawę przedłużono o dwa przęsła.
Największe jednak zmiany w wyglądzie kościoła nastąpiły w drugiej połowie XIX wieku. Świątynię rozbudowano w duchu neogotyckim, przedłużając nawę
oraz dobudowując kaplicę południową i dwie niskie wieże.
Świątynia nie miała szczęścia podczas I wojny
światowej. W maju 1914 roku uległa niemal całkowitemu zniszczeniu od pocisków
artyleryjskich armii austriackiej. Niektóre z tych pocisków tkwią w ścianach do dzisiaj. Odbudowano ją jednak w 1920 roku
wzbogacając o postawioną obok ceglaną dzwonnicę.
Do cennych elementów wyposażenia należy
późnogotycki krucyfiks z XV wieku.
widok ogólny |
panorama |
prezbiterium |
otwory strzelnicze i pociski |
dawne okno gotyckie |
inskrypcja XVI wiek |
wsporniki |
elewacja południowa |
gotycki fragment nawy |
zamurowany portal |
fasada |
portal |
detal pozostały po gotyckim oknie |
ołtarz główny |
krucyfiks |
kropielnica |
epitafium |
dzwonnica |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.