Późnobarokowy kościół w Minodze ( powiat krakowski, gmina Skała) został ufundowany przez podkomorzego krakowskiego Antoniego Felicjana Szembeka i wybudowany w latach 1733 - 1736.
Powstał na miejscu wcześniejszej świątyni drewnianej z XIV wieku.
Jest to jednonawowa świątynia bez wyodrębnionego prezbiterium, zakończonego absydą. W XIX wieku do korpusu nawowego dodano od północy podłużną kaplicę, pełniącą obecnie funkcję nawy bocznej. Bryłę urozmaicają, także XIX-wieczne, zakrystia, skarbczyk oraz od południa półkolista kruchta.
Od zachodu budowlę zdobi monumentalna wklęsła
fasada zakończona falistym szczytem i flankowana po bokach dwiema wieżami
nakrytymi spłaszczonymi hełmami z latarniami.
Wyposażenie barokowe kościoła praktycznie
nie zachowało się, zniszczone w wyniku pożaru w 1918 roku. Można
zobaczyć jednak wczesnobarokowy ( XVII wiek) ołtarz pochodzący z innej świątyni.
Świątynię otacza mur przy którym stoi neobarokowa, murowana,
dwukondygnacyjna dzwonnica.
widok ogólny |
panorama |
![]() |
zdjęcie archiwalne |
absyda prezbiterium |
wnęki na elewacji absydy |
elewacja północna |
elewacja południowa |
fasada |
![]() |
fasada - zdjęcie archiwalne |
zwieńczenie fasady |
wieże |
hełmy wież |
portal wejściowy |
wnętrze |
sklepienie nawy |
ołtarz główny |
ołtarz boczny |
organy |
portal boczny |
lawaterz |
ławki |
epitafium |
dzwonnica |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.