Neorenesansowy pałacyk w Kazimierzy Wielkiej
( powiat kazimierski, gmina Kazimierza Wielka) wybudowano pod koniec XIX wieku
przez Towarzystwo Cukru i Rafinerii „ Łubna” i Szreniawa”, z inicjatywy prezesa
zarządu Juliana Tołłoczko, głównego udziałowca cukrowni „ Łubna”.
Wykonanie projektu zlecono znanemu krakowskiemu
architektowi Tadeuszowi Stryjeńskiemu.
Przez kolejne lata budynek służył jako
mieszkanie dla kolejnych prezesów miejscowej cukrowni.
Po wojnie w pałacyku mieściła się szkoła
średnia a następnie dom kultury. Wtedy przebudowano nieco wnętrza i
zlikwidowano przylegającą do budynku oranżerię. Zlikwidowanie oranżerii
spowodowało naruszenie konstrukcji budynku co poskutkowało jego opuszeniem i
powolną ruiną.
Obecny właściciel rozebrał pałacyk do
fundamentów i dokonał jego rekonstrukcji z przeznaczeniem na hotel i SPA. Z
dawnego budynku pozostała jedynie wieża.
 |
| widok ogólny |
 |
| zdjęcie archiwalne - Fotopolska |
 |
| panorama - Fotopolska |
 |
| widok na fasadę |
 |
| fasada |
 |
| ryzalit frontowy |
 |
| balkon |
 |
| loggia |
 |
| widok na wieżę |
 |
| hełm wieży |
 |
| elewacja boczna |
 |
| dekoracja stropu |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.