Początkowo krakowski kościół św. Mikołaja znajdował się poza
murami miasta, na terenie wsi Prądnik i należał do Opactwa Benedyktynów w Tyńcu. Wzniesiono go w stylu romańskim a
następnie przekształcono w stylu
wczesnogotyckim.
W XV wieku benedyktyni przekazali świątynię
Akademii Krakowskiej, dzięki której doszło do dalszej rozbudowy kościoła. W
efekcie powstała budowla z wydłużonym korpusem nawowym i wielobocznie
zakończonym prezbiterium z zakrystią od północy (dzisiaj kaplica Matki Boskiej Bolesnej).
Wnętrze przykryto sklepieniami krzyżowo-żebrowymi a bryłę na zewnątrz opięto
szkarpami.
W XVI wieku przedłużono nawę, dobudowano
nową, większą zakrystię oraz dobudowano od północy nawę boczną.
Najtrudniejszy okres dla świątyni przypadł
na wiek XVII. Najpierw , po wylaniu Wisły, została podtopiona a w kilka lat
później zburzona podczas Potopu szwedzkiego.
Odbudowa kościoła trwała kilkadziesiąt lat i
nastąpiła w stylu barokowym z wykorzystaniem wcześniejszego planu. Obniżono
wówczas wysokość murów o dwa metry.
Kolejna zmiana w wyglądzie świątyni miała
miejsce na początku XX wieku, kiedy to powstała nawa południowa oraz zakrystia
południowa.
Obecnie jest to niewielka bazylika trójnawowa, otynkowana,
nakryta sklepieniami kolebkowymi w
nawie głównej i prezbiterium i sklepieniami krzyżowymi w nawach bocznych.
We wnętrzu znajduje się późnobarokowy ołtarz
główny z czarnego i różowego marmuru, przypisywany włoskiemu architektowi
Franciszkowi Placidiemu, a ufundowany przez jednego z profesorów Uniwersytetu
Jagiellońskiego. W ołtarzu umieszczony został XVI-wieczny obraz malowany na
desce z przedstawieniem św. Mikołaja.
W prezbiterium zwraca uwagę także nagrobek
Klemensa Krupki z XVII wieku z leżącą postacią zmarłego.
Cennym elementem wyposażenia jest
późnogotycki pentaptyk z przedstawieniem koronacji NMP, znajdujący się w nawie
południowej. Zabytek ten, pochodzący z przełomu XV i XVI wieku pierwotnie znajdował się w nieistniejącym już kościele św. Gertrudy.
W tej samej nawie na ścianie wisi
wczesnorenesansowy obraz Sacra Conversazione z około 1515 roku.
Z gotyckiej świątyni zachował się ozdobny
portal z herbem prowadzący do obecnej kaplicy Matki Boskiej Bolesnej, gdzie można zobaczyć
także gotycką figurę Matki Boskiej oraz
fragment romańskiego muru. Obok gotyckiego portalu stoi renesansowa
chrzcielnica z brązu ( XVI wiek) .
We wnętrzu a uwagę zasługują także rokokowe
stalle z herbami Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz ambona.
Przy kościele warto zwrócić uwagę na gotycką
kamienną latarnię umarłych pochodzącą z XIV wieku, a przeniesioną tutaj z
Kleparza. Latarnia ma kształt ośmiobocznego słupa na cokole i nakryta jest
daszkiem z krzyżem. Ustawiona została na dawnym przykościelnym cmentarzu.
Nietypowym elementem towarzyszącym świątyni
jest ormiański chaczkar ( kamień krzyżowy) , pomnik upamiętniający ormiańskie
ofiary XX- wiecznych wojen. Ustawiono go tutaj w 2004 roku.
Jako
ciekawostkę warto podać, że w kościele św. Mikołaja brał ślub Feliks
Dzierżyński a także była ochrzczona matka papieża Jana Pawła II.
 |
widok ogólny |
 |
fragment fasady |
 |
portal wejściowy |
 |
posąg na fasadzie |
 |
prezbiterium |
 |
fragment gotyckiego muru |
 |
szkarpy |
 |
sygnaturka |
 |
wnętrze |
 |
wnętrze prezbiterium |
 |
sklepienie |
 |
widok na ołtarz główny |
 |
ołtarz główny |
 |
obraz św. Mikołaja |
 |
nagrobek |
 |
nawa boczna |
 |
gotycki pentaptyk |
 |
pentaptyk - zbliżenie |
 |
renesansowy obraz |
 |
chór |
 |
ołtarz boczny |
 |
gotycki portal |
 |
chrzcielnica |
 |
gotycka figura |
 |
krucyfiks |
 |
barokowe stalle |
 |
herb Uniwersytetu Jagiellońskiego |
 |
ambona |
 |
stacja Drogi Krzyżowej |
 |
konfesjonał- ława |
 |
epitafium |
 |
epitafium |
 |
płyta nagrobna |
 |
latarnia umarłych |
 |
chaczkar |
 |
napis na chaczkarze |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.