W 1811 roku tereny Szczawnicy ( powiat nowotarski, gmina Szczawnica) zostały
przejęte przez władze austriackie a następnie, w 1828 roku, sprzedane rodzinie Szalayów wywodzącej się z Węgier.
Pierwszy właściciel miejscowości z tej
rodziny, Stefan, wykorzystując lecznicze właściwości tutejszych wód mineralnych
(zwanych szczawami) uzyskał wyłączność dostępu do dwóch źródeł i zajął się
rozwojem zakładu zdrojowego.
Prace te kontynuował po jego śmierci, na
znacznie szerszą skalę, syn Józef,
uważany za właściwego twórcę uzdrowiska.
Pod jego zarządem, od 1839 roku, rozpoczął się dynamiczny rozwój
miejscowości. Wzniesiono pierwsze budynki zdrojowe i kaplicę, którą zaprojektował
sam Szalay.
Do rozwoju miejscowości znaczne przysłużył
się także znany propagator polskich uzdrowisk, lekarz Józef Dietl. Powstały
wówczas liczne pensjonaty w stylu szwajcarskim ( m.in. Szwajcarka, Holenderka,
Litwinka) , zabudowa placu Dietla w tym Dom nad Zdrojami z polichromią
autorstwa Szalaya oraz zaplanowano Park Zdrojowy z podziałem na Górny i Dolny.
Józef Szalay przekonał także okolicznych
górali do przebudowy domów dla potrzeb kuracjuszy i turystów. On też był
pomysłodawcą spopularyzowania uzdrowiska poprzez zorganizowanie wielkiej
atrakcji turystycznej jakim były spływy Przełomem Dunajca.
Krótko przed śmiercią Józef Szalay przekazał
bardzo dobrze prosperujące uzdrowisko krakowskiej Akademii Umiejętności. Z
okresu zarządzania uzdrowiskiem przez Akademię pochodzi Dworek Gościnny.
Niestety z uwagi na koszty spłat spadkobierców Józefa Szalaya Akademia zmuszona
została w 1909 roku do sprzedaży uzdrowiska rodzinie Stadnickich. Rodzina ta
przyczyniła się do dalszego rozwoju i popularyzacji uzdrowiska. Powstało m.in.
nowoczesne inhalatorium. Zmodernizowano także pijalnię w „ Domu nad
Zdrojami" oraz zadbano o jakość pitnej wody mineralnej.
Po II wojnie światowej i upaństwowieniu
uzdrowiska powstało w 1956 roku Państwowe Przedsiębiorstwo Uzdrowisko Szczawnica.
Rozwinięto wówczas lecznictwo sanatoryjne, głównie dla górników i hutników.
W 2005 roku uzdrowisko powróciło do
spadkobierców rodziny Stadnickich, którą jest rodzina Mańkowskich. Obecnie trwa
jego renowacja.
Odnowiony
został Plac Dietla w Parku Górnym z Domem nad Zdrojami, gdzie obok pijalni
powstała kawiarnia i galeria. Swój blask odzyskało Inhalatorium oraz
odbudowano, już jako murowany z okładziną drewnianą, dawny drewniany Dworek
Gościnny, zniszczony po pożarze w 1962 roku. Modernizację przeszły także liczne
wille i pensjonaty oraz prywatny dwór Szalayów wzniesiony z 1839 roku w duchu
klasycystycznym.
|
Dom nad Zdrojami |
|
Dom nad Zdrojami - zdjęcie archiwalne zbiory NAC |
|
Plac Dietla |
|
taras kawiarni |
|
Dom nad Zdrojami - fasada |
|
Dom nad Zdrojami - polichromia autorstwa Józefa Szalaya |
|
wnętrze pijalni wód |
|
fontanna na Placu Dietla |
|
pałac przy Placu Dietla |
|
widok z tarasu pałacu |
|
willa Holenderka |
|
willa Szwajcarka |
|
willa Warszawianka |
|
willa Pod Bogurodzicą |
|
zabudowa |
|
neogotycka kaplica w Parku Górnym |
|
Park Górny - mostek |
|
zdrój Waleryi - zdjęcie archiwalne NAC |
|
zdrój Waleryi |
|
Zdrój Magdalena |
|
Dworzec Gościnny - zdjęcie archiwalne Fotopolska |
|
Dworzec Gościnny |
|
widok na Dworzec Gościnny |
|
Dworzec Gościnny - fasada |
|
Inhalatorium - zdjęcie archiwalne NAC |
|
Inhalatorium |
|
fasada Inhalatorium |
|
willa Szalay II - zdjęcie archiwalne NAC |
|
fasada willi Szalay II |
|
willa Bożydar |
|
nowoczesne sanatorium |
|
sanatorium Świerki
|
|
balkon sanatorium Świerki |
|
centrum |
|
kościół |
|
Park Dolny |
|
Park Dolny kaplica |
|
Park Dolny - altana |
|
Park Dolny - kaskada |
|
Park Dolny - widok ogólny |
|
dwór Szalaya |
|
stary cmentarz |
|
kaplica grobowa Józefa Szalaya |
|
nagrobek |
|
fragment nagrobka |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.