Stary Sącz - klasztor klarysek i kościół Św. Trójcy

Powstanie założenia kompleksu klasztornego klarysek w Starym Sączu ( powiat nowosądecki, gmina Stary Sącz) związane jest z osobą św. Kingi, księżniczki węgierskiej, żony Bolesława Wstydliwego. 

 Po śmierci męża księżna postanowiła wstąpić wraz ze swoją siostrą do zakonu. W następstwie tej decyzji przeznaczyła, w 1280 roku, nadaną dla siebie ziemię sądecką na uposażenie nowego klasztoru. Następnie sprowadziła klaryski z podkrakowskiej Skały oraz ufundowała, jako pierwsza ksieni, drewnianą świątynię i zabudowania klasztorne. 

 Kamienny kościół został wzniesiony z piaskowca już po śmierci św. Kingi około 1330 roku w stylu gotyckim przez wawelski zakład kamieniarski. Budowla składa się z jednej nawy z kapitularzem ( obecnie oratorium), do której od południa dostawiono kaplicę Mariacką ( obecnie św. Kingi), otwartą do nawy dużym oknem w obramieniu barokowym i przykrytą gotyckim sklepieniem krzyżowo-żebrowym. W kaplicy przechowywane są relikwie św. Kingi. 

 Nawie od wschodu towarzyszy węższe krótkie prezbiterium zakończone pięciobocznie z zachowanymi gotyckimi oknami z maswerkami. Z elementów gotyckich warto wspomnieć także o trzech portalach ostrołukowych, zwornikach i innych elementach kamieniarskich. 

 Późniejsze renowacje i przebudowy kościoła wzbogaciły jego bryłę o nowe elementy. Fasadę zdobi manierystyczny szczyt i dekoracja sgraffitowa a kalenicę dachu późnobarokowa sygnaturka z koroną, dzieło Franciszka Placidiego. Do prezbiterium dobudowano natomiast obszerną barokową zakrystię. 

Wnętrze świątyni także uległo barokizacji. Polichromia pochodzi z XVIII wieku i jest w stylu rokokowym. Ołtarz główny wykonał ze stiuku w 1696 roku warsztat włoskiego artysty Baltazara Fontany. Uwagę zwraca oryginalna barokowa ambona w formie Drzewa Jessego z bogatą dekoracją snycerską. 

 Z gotyckich elementów wyposażenia zachowała się między innymi kamienna kropielnica z XV wieku z herbami i dekoracją maswerkową. 

 Murowana zabudowa przylegającego do kościoła klasztoru powstała w latach 1601-1605. Czteroskrzydłowy klasztor z wewnętrznym wirydarzem i ogrodem otacza mur ( na fundamentach gotyckich) z narożną basztą. 

 Klasztorowi towarzyszy od 1999 roku drewniana brama seklerska. Brama jest darem Stowarzyszenia Światowego Związku Węgrów i stanowi pamiątkę kanonizacji św. Kingi. Bramę wyrzeźbili Seklerzy, lud zamieszkujący wschodnią część Karpat. Zdobią ją drzeworyty z wizerunkami św. Kingi i św. Jadwigi oraz bogata ornamentyka roślinna.

widok ogólny

panorama

panorama-zdjęcie archiwalne zbiory NAC

wieża

wieża - zdjęcie archiwalne zbiory NAC

zwieńczenie wieży

manierystyczny szczyt fasady

widok na prezbiterium

prezbiterium

elewacja północna kościoła

furta klasztorna

sgraffitti

dekoracyjny fryz

sygnaturka

dziedziniec wewnętrzny i dom kapelana

figura św. Kingi

wnętrze

ołtarz główny

rzeźby na ołtarzu

ołtarz boczny

ambona

fragment ambony

sklepienie nawy

malowidło iluzjonistyczne

portal kaplicy św. Kingi

wnętrze kaplicy

organy

portal do zakrystii

jedno z wnętrz klasztornych

gotycka kropielnica

mur

fryz na murze

dekoracja sgraffitowa

baszta narożna

brama seklerska

wizerunek św. Kingi

detal bramy