W latach 1673-1680 wzniesiono w
Książnicach Wielkich ( powiat proszowicki, gmina Koszyce)
nową barokową świątynię murowaną na miejscu
starszego, drewnianego kościoła z XV wieku. Powstało wówczas od wschodu prezbiterium
z półkolistą absydą oraz od północy prostokątna kaplica MB Loretańskiej.
W 1733 roku dostawiono od południa
późnobarokową kaplicę Niepokalanego Poczęcia NMP z eliptyczną kopułą.
Następnie, w 1864 roku powstał korpus nawowy. W ten sposób, w wyniku rozbudowy,
plan kościoła otrzymał formę krzyża łacińskiego z kaplicami otwartymi do nawy
arkadami.
Najcenniejszym elementem wyposażenia
świątyni jest, umieszczony w ołtarzu głównym, późnogotycki poliptyk z 1491 roku
wykonany przez uczniów Wita Stwosza oraz artysty Michała z Działdowa. Poliptyk wzorowany jest na krakowskim Ołtarzu
Mariackim a jego fundatorem był proboszcz tutejszej parafii Mikołaj z
Koprzywnicy. W centralnej, rzeźbionej, części ołtarza przedstawione jest
Zaśnięcie NMP a wyżej Jej Wniebowzięcie. Boczne, malowane skrzydła ukazują
sceny z życia Chrystusa i Marii.
Z fundacji tegoż proboszcza zachował się także krucyfiks gotycki oraz rzeźby na belce tęczowej.
 |
| widok ogólny |
 |
| fasada |
 |
| posąg na fasadzie |
 |
| elewacja południowa |
 |
| elewacja północna |
 |
| sklepienie prezbiterium |
 |
| belka tęczowa |
 |
| widok na poliptyk gotycki |
 |
| poliptyk |
 |
| ambona |
 |
| zabytkowe epitafium |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.