Cięcina - kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Obecny drewniany kościół w centrum wsi Cięcina (powiat żywiecki, gmina Węgierska Górka) został wzniesiony w 1542 roku, początkowo jako kaplica, z fundacji Krzysztofa Komorowskiego.

W latach 1666-1667 kaplica została rozbudowana do formy kościoła poprzez powiększenie nawy i dostawienie wieży. Świątynia uzyskała w 1789 roku rangę samodzielnej parafii. Kolejne przebudowy miały miejsce w połowie XIX wieku, gdy dobudowano zakrystię oraz skarbiec. W 1893 roku nastąpiła rozbudowa nawy, czego następstwem było przesunięcie wieży ku zachodowi. Kilka lat później dostawiono do prezbiterium  prostokątną kaplicę św. Franciszka z Asyżu.

W efekcie licznych przebudów bryła kościoła zatraciła cechy stylowe. Jest to jednonawowa budowla konstrukcji zrębowej z mniejszym od nawy prezbiterium, zamkniętym trójbocznie z przylegającymi do niego kaplicą oraz piętrową zakrystią z lożą koloratorską. Nawa, wtórnie powiększona, jest od strony prezbiterium węższa a od zachodu szersza. Do nawy od zachodu przylega wieża konstrukcji słupowej z izbicą, otoczona zabudowanymi sobotami.

Świątynia nakryta jest dachem z gontu.

Wnętrze nawy przykrywa płaski strop a prezbiterium pozorne sklepienie kolebkowe. Polichromie ścian i stropów wykonał pod koniec XIX wieku artysta z Makowa Podhalańskiego. 

Cennymi elementami wyposażenia są barokowe ołtarze z XVII wieku oraz ambona, organy i kamienna chrzcielnica z drewnianą nakrywą z figurkami delfinów i gołębicą.

Najcenniejszymi skarbami kościoła były gotyckie i renesansowe obrazy z XV i początku XVI wieku. Ze względu bezpieczeństwa zostały jednak przeniesione w 1913 roku do Muzeum Narodowego w Krakowie.

widok ogólny

panorama

zdjęcie archiwalne - Fotopolska

elewacja południowa

elewacja północna

widok od prezbiterium

prezbiterium

zakrystia

widok na wieżę

fasada

izbica wieży

sygnaturka

okno

wnętrze- zdjęcie archiwalne - Fotopolska

pozostałości nagrobków