Wrocław - kościół św. Marcina

Jednym z najstarszych i jednocześnie najmniejszych kościołów Wrocławia jest, stojący na Ostrowiu Tumskim, kościół gotycki św. Marcina, pochodzący z II połowy XIII wieku.

Wzniósł  go z cegły, na miejscu romańskiej kaplicy zamkowej z 1149 roku, książę Henryk IV Probus. Pierwotnie nowa budowla miała pełnić role kościoła klasztornego i miejsca pochówku fundatora a jednocześnie była częścią zabudowań zamkowych. Składała się z  podłużnego prezbiterium i ośmiobocznej nawy. Jednak prace przy kościele przerwano ze względu na budowę w pobliżu kościoła św. Krzyża. Kontynuowano je w wieku XV i wówczas został on ostatecznie ukończony, ale nie według pierwotnych planów.

Kościół był dwupoziomowy, ale wobec podniesienia się terenu wokół budowli obecny dolny poziom jest zagłębiony poniżej terenu. W wyniku porzucenia pierwotnej koncepcji i wprowadzenia licznych zmian podczas budowy świątyni w efekcie powstała budowla na planie nieregularnym.

W okresie międzywojennym w kościele odbywały się nabożeństwa w języku polskim.

Podczas II Wojny Światowej kościołek uległ niemal całkowitemu zniszczeniu. Odbudowano go w latach 1957-1960, w zmienionej formie. Nawę nadbudowano i nakryto daszkiem namiotowym nadając jej kształt wieży. Z czasem odtworzono także zarys dawnych przypór.

Ostatnio świątynia przeszła gruntowny remont.

widok ogólny

panorama

widok z mostu

nawa

widok od prezbiterium

zdjęcie archiwalne - Fotopolska

widok na nawę

fragment elewacji

portal

okno

fasada