Miechów - dworek "Zacisze"

Niewielki, modrzewiowy dworek podmiejski w Miechowie ( powiat miechowski, gmina Miechów) wzniesiono w 1784 roku ( data na belce stropowej) na skraju miasta, w zacisznej wówczas okolicy.

Przez kilka pokoleń należał do rodziny Kulczyckich, a nabył go w 1840 roku zubożały szlachcic Maurycy Kulczycki. Z przekazów pisemnych wynika, że wokół dworku znajdowały się jeszcze zabudowania gospodarcze, dzisiaj nieistniejące, m.in. oficyna i stodoła.

Dworek jako jeden z nielicznych nie uległ upaństwowieniu po II wojnie światowej i do lat 70-tych XX wieku pozostawał w rękach prywatnych. Dopiero wówczas został wykupiony przez Skarb Państwa. Po remoncie budynek przeznaczono na Muzeum Kościuszkowskie, które działało tutaj do roku 1995. Obecnie budynek, po niedawnym remoncie, administrowany jest przez Biuro Wystaw Artystycznych „ U Jaksy” i mieści Muzeum Regionalne.

Dworek jest budynkiem parterowym, na planie prostokąta, wzniesionym w konstrukcji zrębowej. Przykryty został czterospadowym łamanym dachem polskim, krytym gontem. Na osi umieszczono dwa ganeczki wsparte na drewnianych słupach. We wnętrzu dworku zachowały się dwa kominki murowane z XVIII wieku.

Ciekawostką jest, że dworek ma komin łączący dwa ciągi kominowe, niewidoczne z zewnątrz. Takie rozwiązanie było podyktowane „oszczędnością na podatkach”. Płacono, bowiem wówczas podatek od każdego komina.

Interesującym eksponatem znajdującym się w ogrodzie dworku jest kamienny krzyż pokutny oraz starsze od dworku koło młyńskie. Podobno pochodzi z XVII wieku.

widok ogólny

panorama

zdjęcie archiwalne z Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce t.1

dworek - zbiory NAC

widok z ogrodu na dworek

elewacja ogrodowa

widok na elewację frontową

ganek wejściowy

ganek ogrodowy

facjatka

" zamek" ciesielski

okna

wnętrze

pokój gospodarczy

belka z datą

kominek

skrzynia posagowa

krzyż pokutny

koło młyńskie